โครงการฟื้นฟูภาษาและวัฒนธรรมกระเหรี่ยงภาคตะวันตก - page 43

ทิวา คงนานดี และคณะ ๔๓
ทางดานภู มิศาสตร หมู บานเวียคะดี้ เปนสวนหนึ่งของตนน้ําบี่คี่ คือ ห วยตะโก ซึ่งไหลมาจากประเทศ
พมา ผานล็อคกานี บานมอระซา บานเวี ยคะดี้ บานชูแหละ บ านชองลู บานห วยมาลัย แลวจึงไหลลงสู ลํ าน้ํา
โด งปะรวยที่หมูบานใหมพั ฒนา และไหลลงสูแมน้ําบี่คี่ อาณาเขตโดยรอบของหมูบานเวียคะดี้ ทางดานทิ ศ
เหนือติ ดกับหมูที่ ๔บานหวยกบ และหมูที่ ๑๐บานปะไรโหนก ทางดานทิศใตติ ดกับหมูที่ ๖ บานห วยมาลัย
ทางดานทิศตะวันออกติดกับหมู ที่ ๔บานหวยกบ และหมู ที่ ๖บานหวยมาลัย สวนทางดานทิศตะวันตกติดกับ
บานล็อคกานี ประเทศพมา ลําน้ําที่สํ าคัญในหมูบานคือ ลําน้ําหวยตะโก ซึ่งไหลมาจากประเทศพมา
ดานประชากร หมูบานเวี ยคะดี้ เมื่อประมาณป พ.ศ. ๒๕๒๗มีประชากรเพียง ๕๐ –๖๐หลั งคาเรือน
ซึ่งถือเป นหมูบานที่ใหญ พอสมควร ตอนนี้ประชากรในหมูบานมีทั้งสิ้น๑,๒๘๑คน แบงเปนผูชายจํานวน๖๗๔
คน และผูหญิงจํานวน๖๐๗ คนปจจุบันหมูบานเวียคะดี มีจํานวนครั วเรือนทั้ งสิ้น ๗๐๗ ครั วเรื อน เมื่อกอนมี
ผูใหญบานมาแลว ๒ คนคือ นายตะปุ และนายไมะโพ ซึ่งทั้งสองทานไดเสียชีวิตไปแลว ต อมานายมู ล สีมา จึง
ได เปนผู ใหญบานแทน หมูบานเวี ยคะดี้ตั้งอยูในหมูที่ ๕ ตําบลหนองลู อําเภอสั งขละบุรี จั งหวัดกาญจนบุ รี
ปจจุบันมีนายพุทธชายหลวงวิเศษ เปนผูใหญบานสวนใหญประชากรในหมู บานจะทําอาชี พเกษตรกรรม เลี้ยง
สัตว ประมาณร อยละ ๙๐นอกนั้นจะมีอาชีพค าขายภายในหมูบาน รั บจางทั่วไป และอื่นๆ
การศึกษาวัฒนธรรมและอัตลักษณของชาวกะเหรี่ยง
ชาวกะเหรี่ยงในอําเภอสังขละบุรี
ชาวกะเหรี่ยงมีอัตลั กษณทางชาติพันธุที่มีลั กษณะเฉพาะของตนเอง ที่สําคัญคือ ภาษากะเหรี่ยง และ
วัฒนธรรมประเพณีของชาวกะเหรี่ยงที่ถือเปนระบบทางสังคมที่หล อหลอม “ความเปนกะเหรี่ยง” มาจากรุนสู
รุน จากการศึกษาพบวา ชาวกะเหรี่ยงอาศั ยอยมานานมาแลวโดยเฉพาะในพื้นที่ชายแดนไทย-พม า ในบริเวณ
ภาคตะวันตก ซึ่งในจังหวั ดกาญจนบุรีพบว าสวนมากเป นกะเหรี่ยงโปว การอพยพเข ามาของชาวกะเหรี่ยงใน
กาญจนบุรี จะเขามาในพื้นที่ดานเจดียสามองค
ความเปนมาของหมุบานใหมพัฒนาเริ่มกอรางขึ้นมาเมื่อป พ.ศ. 2526 โดยทางการไฟฟาฝายผลิตแหง
ประเทศไทย เขื่อนเขาแหลมหญา อําเภอทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี ใชพื้นที่ในเขตอิทธิ พลของมอญ ซึ่งอยู
ในประเทศไทย พื้นที่ดังกล าวคือ “บานโกงปะรวย” ชาวมอญจํานวนมากอาศัยอยู จนตอมาเจ าหนาที่รั ฐไดขับ
ไล พวกเขาออกจากพื้นที่ นี้ จากนั้นการไฟฟ าฝายผลิตฯ จึ งไดยึดพื้ นที่แห งนี้มาสร างเปนที่อยูอาศั ยใหกั บ
ชาวบานที่ถูกผลกระทบสรางเขื่ อนแทน โดยมีระยะทางจากพื้ นที่ไดรั บผลกระทบประมาณ 30-40 กิโลเมตร
จนป พ.ศ. 2527 ปรากฏมีหมูบานที่ ไดรั บผลกระทบจากการสรางเขื่อน 7 หมูบานคือ บ านทุงมาลั ย, บานคู
ผาดู, บานโลงตะโกง, บานนุงลุ, บานกุยจะโถ, บานชิเดงเฉ ง และบานหนองไก
ลักษณะทางวัฒนธรรมของชาวกะเหรี่ยง เชน ในดานภาษา ชาวกะเหรี่ยงมีภาษาใชในชีวิ ตประจําวัน
ตัวอักษรของภาษากะเหรี่ยงไดรับอิทธิพลมาจากภามอญ โดยผานทางดานของศาสนา เชน ในบทคําสวดมนต
การแตงคําเทศน เพราะจะเขียนดวยตัวอักษรมอญทั้ งสิ้น