ct154 - page 128

บทที่ 5
สรุปผล อภิปรายผล และข้อเสนอแนะ
1. สรุปผล
การศึกษาเรื่องการสืบทอดและร่วมสร้ างสานึกทางวั ฒนธรรมการใช้ทรั พยากรท้องถิ่นของกลุ่ ม
ชาติพั นธุ์ชอง อาเภอเขาคิ ชฌกูฎ จังหวั ดจั นทบุรี ในครั้งนี้ มีวัตถุ ประสงค์ เพื่อศึกษาการปรั บตัวทาง
วั ฒนธรรมในการจั ดการทรัพยากรท้ องถิ่นของกลุ่มชาติ พันธุ์ ชอง โดยมีคาถามการวิจัย คือ กลุ่ มชาติ
พันธุ์ ชองสามารถนาวัฒนธรรมมาประยุกต์ ใช้ประโยชน์ อย่างไร ในการจั ดการความสัมพันธ์ระหว่ างคน
ชองกั บทรัพยากรท้ องถิ่น ขอบเขตการวิจั ยด้านพื้นที่ คื อ บ้านคลองพลู ตาบลคลองพลู อาเภอ
เขาคิชฌกูฎ จังหวัดจั นทบุรี ขอบเขตด้านเนื้อหา มุ่ งเน้นศึกษาการปรับตั วทางวัฒนธรรมในการจัดการ
ทรัพยากรท้ องถิ่นของกลุ่มชาติพันธุ์ชอง ได้แก่ ด้านการจัดแสดงวิถีชี วิตและวัฒนธรรม ด้านภาษา และ
ด้ านพิธี กรรม ซึ่งในการวิจัยครั้งนี้ใช้วิ ธีวิ จัยทางมานุษยวิทยา (Anthropological Research)
จากการศึกษาวิ จัยพบว่า กลุ่ มชาติ พันธุ์ ชอง (Chong) จัดอยู่ในกลุ่ มภาษาศาสตร์ ออสโตร-
เอเชี ยติด (Austro-Asiatic) ในกลุ่มภาษาย่อย มอญ-เขมร(Mon-Khmer) มีภาษาพูดชอง แต่ไม่มี ภาษา
เขี ยน เป็นกลุ่มคนที่อาศัยกระจัดกระจายทางภาคตะวันออกตั้งแต่ จังหวัดระยอง จันทบุรี ตราด ซึ่ งพบ
อาศัยรวมกลุ่มกันเป็นหมู่บ้าน ในแถบลุ่มน้ าจันทบุรี บริ เวณเขตตาบลตะเคียนทอง และตาบลคลองพลู
อาเภอเขาคิชฌกูฎ จังหวั ดจันทบุรี ลั กษณะเด่นของสังคมหมู่บ้านชอง คือ ภาษาชองเป็นของตนเอง
และพิธีกรรมชองต่ างๆ ได้แก่ พิ ธีกรรมการแต่งงาน พิ ธีกรรมบุญส่ งทุ่ง การเซ่นไหว้ศาล พิธี กรรมการ
เล่ นผีหิ้งและผีโรง
ชุมชนบ้านคลองพลู ตาบลคลองพลู อาเภอเขาคิชฌกูฎ จังหวัดจันทบุรี เป็นชุมชนที่มี คนชอง
อาศัยเป็นกลุ่มก้อน โดยชุมชนชองมีการตั้งถิ่นฐานมาเป็นกว่าร้ อยปี อดี ตเป็นบริเวณที่มี ต้นพลูเถาใหญ่ ขึ้น
มากมาย ชาวบ้ านจึงเรียกพื้ นที่นี้ว่ า “คลองพลู” ขณะนั้นพื้นที่การปกครองบ้านคลองพลูเป็ นเพียงส่วน
หนึ่งของเขตการปกครองบ้านตะเคี ยนทอง ต่อมามีผู้คนจากพื้ นที่บ้านตะเคียนทอง และบ้ านน้ าขุ่น ก็เข้า
มาตั้งถิ่นฐานหลายตระกูล จึงรวมกันเป็นชุมชนขึ้น จนกระทั่งเมื่ อการพัฒนาของรัฐ จึงมีการแบ่ งเขตการ
ปกครองบ้านคลองพลูออกจากบ้ านตะเคียนทอง ซึ่งนาไปสู่การบอกตาแหน่งแห่งที่ของตนเองว่ า “คน
คลองพลู” โดยคนส่วนใหญ่ในหมู่บ้านเป็น “คนชอง”
โครงสร้ างทางเศรษฐกิจของชุมชนบ้านคลองพลู พบว่า มีการเปลี่ยนผ่ านจากระบบการผลิต
แบบการหาของป่า สมุนไพร กระวาน เร่ว และน้ ามันยาง เพื่อแลกเปลี่ยนกั บสิ่งของในเมื องจันทบุรี
เปลี่ยนมาสู่ การเป็นชาวไร่มั นสาปะหลัง สวนผลไม้ และสวนยางพารา ตามลาดับ แต่ ก็ยังพบว่าคนบ้าน
คลองพลู มีการใช้ประโยชน์ จากทรัพยากรเพื่อยังชีพ คือ การทาข้าวนาลุ่ม โดยไม่ได้ เป็นไปเพื่อการค้าขาย