st126 - page 19

๑๑
รูปแบบการจั ดการท่องเที่ยวของชุมชนลีเล็ดนาเที่ยวเพื่ อการอนุรักษ์ เป็ นความร่วมมือของชาวบ้านในพื้ นที่
อาศัยชุมชนเป็นฐาน และกระบวนการมี ส่วนร่วม เนื่ องจากชุมชนมีทุนทางสังคมและทุ นทางวัฒนธรรม ที่
เป็นศักยภาพสาคั ญในการจัดการท่ องเที่ยว โดยชุ มชนได้ จัดทาแผนแม่บท โดยมี การวางแผนร่ วมกัน
ดาเนินการร่วมกั น รับผลประโยชน์ ร่วมกั น และรับผิ ดชอบร่วมกั น โดยที่โครงการ CHARM ได้ เข้ามา
สนับสนุนการจัดการท่ องเที่ยวโดยชุมชน มีการกาหนดแผนงานโดยชุมชน หลอมความคิดของบุ คลากรแกนนา
ในชุมชนให้เป็นไปในทิศทางเดี ยวกั น มีการประชุ มและกาหนดกรอบแนวทางการพัฒนา ๕ แผน ซึ่ ง
ประกอบด้วยแผนจั ดการอนุรั กษ์ทรั พยากรธรรมชาติ แผนส่งเสริ มอาชีพคนในชุ มชน แผนพั ฒนาการ
ท่องเที่ ยวโดยชุมชน แผนการกาจัดขยะแบบบูรณาการ และแผนการเสริ มสร้ างความเข้ มแข็งของสภาที่
ปรึกษาชุมชนมีการจัดการผลประโยชน์อย่างเป็นธรรม มีการคัดเลื อกคณะกรรมการเพื่อทาหน้ าที่บริหารกลุ่ม
ทุกคนแสดงความคิดเห็นได้อย่ างเต็มที่ การตัดสินใจใช้ระบบกลุ่ม ซึ่งมี คณะกรรมการดารงตาแหน่งวาระ ๑
ปี ใช้การบริหารแบบแนวราบ การตัดสินใจใช้กรรมการกลุ่ม
๒. สภาพป๎ญหาการนาสื่อมโนราห์ มาใช้ส่งเสริมการจัดการท่องเที่ยวของชุมชนลีเล็ ด นาเที่ยวเพื่ อการ
อนุรั กษ์ ผู้วิ จัยได้ใช้ วิธี การสัมภาษณ์ และสังเกตกับผู้ที่เกี่ยวข้องในชุ มชน เพื่อให้ ได้ข้อมู ลในเรื่องของสภาพ
ป๎ญหาการนาสื่อมโนราห์มาใช้ ส่งเสริ มการจัดการท่ องเที่ยว พบว่า มี ป๎ญหาในเรื่ องของผู้แสดงขาดความรู้
ความชานาญด้านการแสดงมโนราห์ เนื่องจากพื้นที่ตาบลลีเล็ดไม่มีคณะมโนราห์อยู่ในพื้นที่ ดั งนั้นจึงไม่มี ผู้ที่มี
ความรู้ ความสามารถด้านการแสดงมโนราห์ ป๎ญหาด้านความเชื่อของผู้ปกครองและญาติของผู้แสดง ซึ่งเชื่อ
ว่าการแสดงมโนราห์ เป็นการแสดงที่มีครู ผู้ใดจะแสดงต้องมีการครอบครู จึงทาให้เป็ นอุปสรรคสาคัญในการ
พัฒนาการนาสื่อมโนราห์มาใช้ส่งเสริมการจัดการท่องเที่ยว ส่ วนป๎ญหาด้านการสนับสนุนของผู้เกี่ยวข้อง เห็น
ว่าการแสดงมโนราห์ ไม่สามารถพัฒนาไปสู่การแสดงอย่ างจริงจังได้ ไม่มีผู้ สอน ไม่มี ชุดใส่ที่สวยงาม ซึ่งเมื่อ
เติบโตก็ จะไปเรียนที่อื่นแล้ วเลิกแสดงไปในที่สุด การฝึกหั ดเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ ไม่สามารถพัฒนาสู่ ความเป็น
เลิศได้ ป๎จจัยเหล่านี้ จึงเป็นส่วนสาคัญที่ ผู้เกี่ยวข้องไม่ได้ให้การสนั บสนุนคณะเยาวชนที่แสดงมโนราห์ในพื้ นที่
ตาบลลีเล็ดอย่ างจริงจัง และป๎ญหาอีกอย่ างหนึ่งที่ผู้วิ จัยได้ พบ คือ ป๎ญหาในเรื่องของงบประมาณในการจัดหา
เครื่ องแต่งกายให้ผู้แสดงใช้สวมใส่
๓. การกาหนดรูปแบบแนวทางในการพัฒนาการนาสื่อมโนราห์มาใช้ส่งเสริมการจั ดการท่องเที่ยวนั้ น
คณะวิจัยได้ ใช้กระบวนการระดมความคิ ดเห็นแบบกลุ่มย่อย (Focus group) ทั้งนี้ได้ กาหนดแนวทางในการ
แก้ป๎ญหา โดยทาความเข้าใจเรื่องความเชื่ อในเรื่องการครอบครู ให้แก่พ่ อแม่ ผู้ปกครอง นั กเรียนได้รั บทราบ
เพื่อปรั บเปลี่ยนความเชื่อเหล่ านั้น จากนั้น กาหนดให้มี การถ่ายทอดการรามโนราห์ท่ามาตรฐาน ๑๒ ท่า โดย
เชิญผู้ มีความรู้ ความสามารถในการนามาสอนให้แก่ผู้แสดง โดยการจัดหาชุดฝึ กซ้อมมโนราห์ ที่สามารถสวมใส่
เวลาฝึก ซึ่งมี ความสวยงามระดับหนึ่ งและให้ผู้แสดงได้มี โอกาสแสดงให้คณะนักท่ องเที่ยวที่มาพักโฮมสเตย์ และ
ในงานเทศกาลต่าง ๆ ในชุมชนให้ประชาชนได้รับชมตามโอกาสอั นควร
๔. การพั ฒนาการนาสื่อมโนราห์ มาใช้ส่งเสริมการจัดการท่ องเที่ยว คณะวิจัยได้ใช้ วิธี การสัมภาษณ์
ผู้เกี่ ยวข้อง พบว่ า แนวทางการพัฒนาการนาสื่อมโนราห์มาใช้ ส่งเสริ มการท่ องเที่ยวของชุ มชนลี เล็ด ที่
สามารถดาเนินการได้ทันที คือ การสร้ างความรู้และเพิ่มทั กษะพื้นฐานการแสดง ทั้งนี้ได้ดาเนินการจัดหาชุด
สาหรับซ้อม และใช้ใส่ในการแสดงให้กั บนักท่องเที่ ยวได้ชม คณะวิจัยได้ จัดฝึ กอบรมให้ความรู้ โดยถ่ายทอด
การรามโนราห์ให้แก่เยาวชนผู้ ที่สนใจ และที่มีความสามารถในการรามโนราห์อยู่ แล้ว เพื่ อให้มี ความสมบูรณ์
มากยิ่งขึ้นพั ฒนาคณะนักแสดงให้เป็นคณะมโนราห์เต็มรูปแบบ โดยมีลูกคู่มโนราห์ สามารถเล่ นสด และร้อง
มโนราห์บทง่าย โดยเน้นเนื้อหาเกี่ยวกับการแสดงความยิ นดีแก่ ผู้มาเยือนชมตาบลลีเล็ ด เพื่ อสร้างสีสัน และ
ความตื่นตาตื่นใจ