st126 - page 24

๑๖
โดยเฉพาะในเรื่องการให้นาซี ฮัต 9ไม่ได้ มีบทบาทเข้ามายุ่งเกี่ยวมากมายในเรื่ องการส่งเสริ มตารีอีนาเพราะ
อาจจะยังมองว่าประเด็นทางศาสนาจะกระทาได้หรือเปล่ า แต่ก็ไม่ได้ห้ามปรามการจัดการแสดงแต่อย่างใด
และจากการสัมภาษณ์ ผู้นาท้ องที่ซึ่งมีบทบาทอย่างมากในการขั บเคลื่ อนตารีอี นานั่นก็ คื อ องค์กร
เยาวชนโดยการผลักดันของอดีตครู กศน. ตาบลกายู คละ ซึ่งป๎จจุบันดารงตาแหน่ งนักพัฒนากรประจาตาบล
ได้กล่าวว่า ตารีอีนาเป็นการแสดงที่มีอยู่ เพียงแห่งเดียวในประเทศไทย(ตรงกับข้อมูลเดิมที่ ได้ศึ กษาค้นคว้าจาก
เอกสาร) ถ้าไม่ มีการสืบทอดอี กไม่นานตารีอีนาก็จะหายไปในที่สุดโดยเยาวชนจากทุกหมู่บ้านในตาบลกายูคละ
ทั้ง ๙ หมู่บ้านจะมารวมตั วกันเพื่อทากิจกรรมเหล่านี้เพื่ อให้ เยาวชนได้สืบสานวัฒนธรรมอั นดีของท้องถิ่นใช้
เวลาว่างให้เกิ ดประโยชน์และห่างไกลจากยาเสพติดโดยการทากิจกรรมร่วมกันซึ่งหลังจากที่ได้ ดาเนินงานมาผล
ที่ได้ ก็คื อเยาวชนเกิดความหวงแหนในศิลปวัฒนธรรมพื้ นบ้านของตนเองเกิดความรักใคร่สามัคคีกลมเกลียว
เวลาทากิจกรรมอะไรก็จะทากันเป็นกลุ่มในนามของกลุ่มองค์กรเยาวชนกายูคละ
๔.๓ จากการสัมภาษณ์กลุ่มประชาชนในพื้นที่ ต่อกระบวนการการมีส่วนร่ วมของผู้นาสี่เสาหลักในการ
บริหารจัดการส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่น: กรณีศึกษา “ตารีอี นา”ของผู้นาสี่เสาหลัก พบว่า
ประชาชนมองว่ามีความพึงพอใจต่อการทางานในทุกภาคส่ วนในการสนับสนุนตารีอีนา อย่ างไรก็ตาม
ประชาชนในพื้นที่ยั งได้บอกและชื่นชมเยาวชนในพื้นที่ อีกด้วยว่ า เยาวชนสามารถที่จะรวมกลุ่ มเพื่อทาการ
ฝึกซ้อมเรียนรู้การแสดงตารีอีนาโดยเฉพาะเยาวชนบ้ านสามแยกที่มี การสืบทอดฝึกซ้อมกันอย่ างต่อเนื่อง ส่วน
อีก ๘ หมู่ บ้านนั้ นจะไม่ค่อยมี คนสามารถสืบทอดตารี อีนาได้ เนื่องจากไม่ ค่อยได้ มี เวลาฝึกซ้อมซึ่งจะกระทา
ในช่วงค่าของทุกๆคืน
๔.๔ประวัติความเป็นมาของ “ตารีอีนา” ในฐานะมรดกทางวั ฒนธรรมท้องถิ่น10
ประวั ติการแสดงตารีอีนาในอดีตกาลที่ผ่ านมาการเผยแผ่ขยายของวัฒนธรรมท้องถิ่ นภาคใต้ของไทย
คือ มโนราห์ โดยครู มโนราห์คนหนึ่งได้นามโนราห์เข้าสู่ดินแดนมลายา(มาเลเซีย) และได้ มีเพื่ อนรั กเป็นอาจารย์
เดการ์ จึงเป็ นการแลกเปลี่ยนความรู้ระหว่างสองอาจารย์ อาจารย์เดการ์ ได้ประยุ กต์ท่ารามโนราห์รวมกับเด
การ์ กลายเป็นท่าราตารีอีนา ซึ่ งแสดงในเทศกาลและพิธี ต่างๆ เช่นพิธีแต่ งงาน พิธี เข้าสุนัต เทศกาลเฉลิ มฉลอง
วันเกิ ดเจ้าเมือง เป็ นต้น
สาหรับประเด็นความเป็นมาของ “ตารีอี นา”ซึ่งเป็นการแสดงที่ผสมผสานระหว่ างวัฒนธรรมพี่น้อง
มุสลิมและพี่ น้องพุทธเข้าด้วยกันอย่างงดงาม ผู้นาธรรมชาติ ได้กล่ าวว่าก่อนการเข้ามาของตารีอี นาจากรัฐกลั น
ตัน ประเทศมาเลเซี ย เข้าสู่ตาบลกายู คละอาเภอแว้ ง จังหวั ดนราธิวาส “เมื่อปี ๒๔๑๖ นายยะโก๊ ะ อาแวแซ
หรือเปาะนิโก๊ะ ครูผู้เชี่ ยวชาญศิลปะการแสดงตารี อีนา และซี ละซึ่งเป็ นชาวรัฐกลันตั น ได้เดินทางมายังตาบล
กายูคละเพื่ อติดตามหาญาติการเดินทางมาครั้งนี้ท่านได้ สอนตารีอี นาให้แก่ ลูกศิษย์ ๔ คนนับจากนั้ นการแสดง
ตารีอี นาก็เป็นที่เชิดหน้าชูตาของชุมชนแม้ จะมีบางช่ วงเคยเงียบหาย แต่ตอนนี้ ก็กลั บมาใหม่มี การสืบทอดการ
แสดงให้ ลูกหลานไม่ขาดสาย” สาหรับเครื่ องดนตรีของตารี อีนานั้นมี ทั้งสิ้น ๔ ชิ้นคือ ปี่ชวา ฆ้ อง กลองตัวผู้
และกลองตัวเมียจะเห็นได้ว่าในการผสมผสานวัฒนธรรมนั้นไม่ได้ ผสมเฉพาะเพียงส่วนการแสดงหากยังรวมถึง
เครื่องดนตรีอี กด้วยท่านยังกล่าวอี กว่า “ตารีอี นาเป็นการราที่ดูเหมือนจะอ่อนช้อยแต่ เอาเข้าจริ งคนราต้อง
แข็งแรงและอดทนอย่างมากในการฝึกซ้ อมเพราะไม่ใช่ง่ายๆนั กกับการจะให้เด็ กๆมาทาตัวอ่อนแบบสะพานโค้ง
9การให้คาตักเตือนชี้แนะแนวทางทางศาสนา
10ข้อมูลจากครู ภูมิปัญญานายมะยะโก๊ะยูโซ๊ะ