st126 - page 20

๑๒
๕. การทางานแบบมี ส่วนร่วมระหว่างสานักงานวัฒนธรรมจั งหวั ด สภาวัฒนธรรม และชุ มชนลีเล็ด
คณะวิจัยได้ใช้ กระบวนการมีส่ วนร่วมของผู้ เกี่ยวข้ องทุ กฝุาย ทั้ งสภาวัฒนธรรม และชุ มชนทุกฝุ ายในทุก
ขั้นตอน ประกอบด้ วย กระบวนการร่วมวางแผน โดยได้อาศัยกระบวนการคิดและวางแผนร่วมกั นของทุกฝุ าย
ทั้งตัวแทนของสภาวัฒนธรรมจังหวัด และสภาวัฒนธรรมอาเภอ องค์กรภาครัฐ กลุ่ มผู้นาชุ มชน สมาชิกกลุ่ม
ชุมชนลี เล็ ดนาเที่ยวเพื่อการอนุ รักษ์ ตลอดจนกลุ่มนั กแสดง เพื่อร่วมกันวางแผนในการที่ จะนาการแสดง
มโนราห์มาใช้ในการส่งเสริมการจัดการท่องเที่ยวของกลุ่มชุมชนลี เล็ดเพื่อการอนุรักษ์ ส่งผลให้เกิดการยอมรับ
ในกระบวนการ และร่วมกันดาเนินการตามแผนที่กาหนด และกระบวนการร่ วมกันดาเนินการ โดยทุกฝุ ายได้
ร่วมกันให้การสนับสนุนการดาเนินการตามแผนที่ กาหนด ส่งผลให้การจัดกิจกรรมตามแผนเป็นไปโดยได้รับ
ความร่วมมือจากทุกฝุ าย ถึงแม้ ว่าการดาเนินการในระยะที่ผ่ านมา จะดาเนินการได้เพี ยงส่วนหนึ่ งของแผนที่
กาหนด แต่ก่อให้เกิดความตระหนักร่ วมกันที่จะร่วมกันผลักดันให้ การดาเนินการพั ฒนาการแสดงมโนราห์ของ
กลุ่มชุมชนลีเล็ ดนาเที่ยวเพื่ อการอนุรั กษ์ เป็นไปตามแผนที่กาหนด รวมทั้ งการใช้กระบวนการร่ วมกั น
รับผิ ดชอบ จากการที่ทุกฝุายได้ ร่ วมกันวางแผนและร่ วมกันดาเนินการตามแผนที่กาหนด ส่ งผลให้คณะ
มโนราห์ที่ทุกฝุายได้ ร่ วมกันพัฒนามี ความพร้อมในการแสดงมากขึ้ น มี ความสามารถในการแสดงมากขึ้น
นอกจากนั้นแล้วสิ่งสาคัญที่สุดคื อความตระหนักที่จะต้องร่ วมกั นผลักดันให้ลูกหลานชาวตาบลลี เล็ดได้สืบทอด
ศิลปะการแสดงซึ่งเป็นมรดกที่สาคัญของบรรพชนให้สืบทอดต่อไป
จะเห็ นได้ว่ า แม้จะมี การศึกษาในงานวิจัยที่ เกี่ยวข้องกับโจทย์วิ จัยที่คณะผู้ วิจัยต้ องการศึกษาก็ ยังมี
ช่องว่างของงานวิจัยที่เป็นจุดอ่อนอย่างที่ได้ กล่าวมาข้างต้ น และเป็นทีสั งเกตว่า งานวิ จัยที่เกี่ยวข้องกลับไม่มี
งานวิจัยที่เกิดขึ้นจากวัฒนธรรมจั งหวัดนราธิวาสในประเด็นที่คล้ายคลึงกัน อาจจะเป็นเพราะว่ าพื้นที่แห่งนี้ยังมี
ความซับซ้อนในหลากหลายมิติ ซึ่งยากที่จะทาการศึกษาวิ จัยในหลายภาคส่วนได้ โดยเฉพาะประเด็นทางด้าน
ศิลปวั ฒนธรรมถือเป็นเรื่องบอบบางทางความรู้สึ กของคนพื้นที่อี กมิติ หนึ่ง ที่สาคัญ “ตารีอี นา” ซึ่งถือเป็ น
ศิลปวัฒนธรรมท้ องถิ่นที่เหลืออยู่ แห่งเดียวของประเทศไทยจะดารงอยู่ให้ลูกหลานได้ เรียนรู้ ได้ อย่างไรหากไม่มี
ระบบการบริหารจัดการความร่วมมืออย่างจริ งจัง โครงการวิจัยนี้ จึงต้องการจะศึกษาประเด็นดั งกล่าวเพื่ อสืบ
สานศิลปวัฒนธรรมอันถือเป็นมรดกที่ทรงคุณค่าแก่ลูกหลานให้ ดารงอยู่สืบไป