โครงการฟื้นฟูภาษาและวัฒนธรรมกระเหรี่ยงภาคตะวันตก - page 70

ทิวา คงนานดี และคณะ ๗๐
บทที่ ๗
บทสรุ ป: การสรางพื้นที่ทางวั ฒนธรรม
โครงการฟนฟู ภาษากะเหรี่ยงจัดขึ้นมาเพื่ อเปนการอนุรั กษ ศิลปวั ฒนธรรม ประเพณี วิ ถีชีวิ ต และ
วรรณกรรมของชาวกะเหรี่ยงที่เคยมี มากลับมามีขึ้นอีกครั้งหนึ่ ง โครงการภาษากะเหรี่ยงจัดขึ้ นในครั้งนี้ชวยให
เด็กสามารถอานภาษากะเหรี่ยงไดและเปนจุดเริ่มตนเพื่อการพัฒนาในดานภาษากะเหรี่ยง โครงการนี้เกิ ดขึ้นมา
โดยไดรับความเห็ นชอบจากคณะกรรมผูหลักผู ใหญที่มีความคิ ดจะพัฒนาทองถิ่นของชุมชนที่มี ชาวไทยเชื้อสาย
กะเหรี่ยงอาศัยอยูใหมีการเรี ยนรูประเพณี ภาษา และศิ ลปวัฒนธรรม ซึ่งขาดหายไปจากชีวิ ตของชาวกะเหรี่ยง
ใหมีการฟนฟูและกลับมามีชีวิ ตชีวาอีกครั้ง
เมื่อพูดถึ งภาษากะเหรี่ยง ผูหลักผู ใหญเลาว า กอนนั้นเคยมีการเรียนการสอนเกี่ยวกับภาษากะเหรี่ ยง
บางแลว โดยสังเกตจากบุคคลผูมีอายุ ราว ๕๐ ปขึ้นไป บางสวนยั งอานภาษากะเหรี่ ยงได ป จจุบันคนรุนหลั ง
กลับอ านภาษากะเหรี่ยงไมไดแลวเพราะวาไม รูจักตั วหนังสือ ผูเฒาผู แกตามหมูบานที่ยังพูดภาษากะเหรี่ยงและ
เคยเรียนภาษามากอน ทานได ใหข อคิดในเรื่องภาษาวา “ภาษาสามารถสรางสิ่ งที่ดี งามดวยการเขียนบันทึก
และจารึกสิ่ งตางๆ ที่ผ านเลยไป อีกอย างหนึ่ง การศึกษาไมไดทําใหคนมีจิตใจที่ต่ํ าลงดวย”
สําหรั บเรื่องสืบสานการรําตง อันถือเปนศิลปเอกลักษณเฉพาะของชาวกะเหรี่ ยง ชาวกะเหรี่ยงทุกคน
จะต องมีความรู เรื่ องรําตง และสามารถรํ าเป นด วย เพราะวารํ าตงเปนศิ ลป ที่เกี่ ยวข องกับวัฒนธรรม
ขนบประเพณีในการดํ ารงชีวิตของชาวกะเหรี่ ยง และมีความสําคัญการสื่ อสาร การศึกษา ศาสนา และเปน
แมบทของการแสดงทุกชนิดของชาวกะเหรี่ยง จึงทําใหมี การสืบสานมาจนถึงปจจุบันการรําตงเปนสิ่งที่บงบอก
ความเปนกะเหรี่ ยง เพราะในเนื้อเพลงจะมีการทําไร ทํานา ทําบุญ การนับถือสิ่ งศักดิ์สิทธิ์ ปาเขา แมน้ํา ความ
รัก ความเชื่อ โชคลาภ และอื่ นๆ ความหมายของการรําตง หมายถึง การแสดงศิ ลปวัฒนธรรมทองถิ่นของคน
กะเหรี่ยงที่ใชเปนสื่อความหมายของชาติ ตระกูล และใชแสดงในงานประเพณี ตางๆ ที่มีความเป นเอกลักษณ
เฉพาะสวน