ct154 - page 18

10
การเมือง หรือความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจ เพราะว่าในบริบทที่ มีการแข่งขันแย่งชิงทรัพยากรการผลิต และ
การแลกเปลี่ยนทางเศรษฐกิ จจะเกิดกลุ่มผลประโยชน์ต่ างๆ ขึ้น แต่ ละกลุ่มจะมีผลประโยชน์ ร่วมกัน และ
จะประสบความสาเร็จในฐานะปฏิบัติ การของกลุ่มต่ อไปได้ก็ต่อเมื่อพัฒนากลไกที่ ทาหน้าที่จัดระเบียบกลุ่ม
ขึ้นมา เช่น การเน้นความแตกต่างกั บกลุ่มอื่น การสื่อสารภายในกลุ่ม การจั ดระเบียบโครงสร้างอานาจ
การพั ฒนาอุดมการณ์ และ การเรียนรู้ทางสังคม เป็นต้น ซึ่ ง โคเฮน (Abner Cohen.1974) ได้ศึกษา
ปรากฏการณ์ของชนเผ่ า หมู่บ้าน และชุ มชนที่เคยโดดเดี่ยว และได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของรัฐสมัยใหม่
และแปลงเปลี่ ยนมาเป็น “การรวมตัวทางชาติพันธุ์ ” หรือ กลุ่มชาติ พั นธุ์ที่ มีบรรทั ดฐานพฤติ กรรม
บางอย่างร่วมกัน เช่น ระบบเครือญาติ การแต่งกาย ประเพณี และพิธี กรรม ซึ่งสมาชิกของแต่ ละกลุ่มได้
เรี ยนรู้กระบวนการทางสั งคม ทาให้มี ประสบการณ์ และจิตสานึ กทางชาติพั นธุ์ โดยแสดงออกในการปฎิ
สัมพันธ์ กับกลุ่มชาติพั นธุ์อื่นภายใต้ ระบบสังคมร่วมกัน โดยที่สมาชิกของแต่ละกลุ่ มอาจจะยึดถื อบรรทัด
ฐานพฤติกรรมของกลุ่มในระดั บขั้นที่ ต่างกันในระหว่างที่ได้มี การปฏิสัมพันธ์ กัน ในตอนแรกสัญลั กษณ์ของ
ความเป็นกลุ่ มชาติพันธุ์ นี้มีลั กษณะเป็นนามธรรม หรือวิถีคิด แต่ พัฒนาสภาพมาเป็นรู ปธรรม เช่น การ
แสดงออกผ่ านพิธีกรรมของกลุ่ มชาติพันธุ์ เป็ นต้น ในแง่การดารงอยู่ และเป็นที่ยอมรับของทั้งคนในกลุ่ม
และนอกกลุ่ม และเป็นข้อกาหนดในเชิงพฤติกรรมสาหรับบุคคลที่ต้ องมาเกี่ยวข้องปฏิ สัมพั นธ์กัน เช่นกรณี
การแสดงออกผ่านพิธี กรรมการแต่งงานที่คนภายนอกต้องปฏิบัติตามความเชื่อของกลุ่ มชาติพันธุ์ที่เข้ามา
เกี่ ยวข้อง
สาหรับการวิจัยครั้งนี้ ได้ นากรอบแนวคิดการปรับตัวทางวั ฒนธรรมของกลุ่มชาติ พันธุ์ เน้ นว่า
การสร้างความหมายของกลุ่ มชาติพันธุ์ ต้องคานึงถึงวัฒนธรรมท้องถิ่นหรือเรียกว่า บรรทั ดฐานพฤติกรรม
บางอย่ าง ที่สามารถสร้างความเป็นบึกแผ่ น เป็นพวกพ้ อง เป็นญาติพี่ น้อง และก่อให้เกิดสานึกร่ วมอั น
เดี ยวกันได้ นอกจากนี้ความเป็นกลุ่มชาติพั นธุ์ยังแสดงถึง รูปแบบการจัดการทรัพยากรของผู้คนในท้ องถิ่น
ที่ผ่ านมาได้มีการศึ กษาการปรั บตัวของกลุ่มชาติ พันธุ์ มากมายหลายชิ้น แต่ทั้ งนี้ผู้ วิจั ยจะให้ความสาคั ญ
เฉพาะ การปรับใช้วั ฒนธรรมในการดิ้นรนต่อสู้ เพื่อความอยู่ รอดของกลุ่มชาติพันธุ์ ในบริบทที่ มี ความ
หลากหลายทางชาติพันธุ์ เช่นกรณี การปรับของชาวม้ง ในการศึกษาของ ประสิทธิ์ ลี ปรีชา(2001) เรื่อง
“Kinship and Identity among Hmong in Thailand” ที่ มองว่าภายใต้บริบทที่กลุ่มชาติพันธุ์ ม้งมี
ปฏิสั มพันธ์ กับสั งคมไทยพื้นราบ รั ฐชาติ และวัฒนธรรมตะวันตก โดยเฉพาะนโยบายการผสมกลมกลื น
ทางวัฒนธรรมของรัฐ และการเผยแพร่ศาสนาพุทธและคริสต์ ส่ งผลให้เกิ ดการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม
และระบบเครือญาติม้ งอย่างรวดเร็ว แต่ คนม้งก็สามารถปรับเปลี่ยนวัฒนธรรมระบบเครื อญาติ โดยนาเอา
องค์ความรู้ แบบใหม่ และความทันสมั ยมาใช้ ให้เกิดประโยชน์ ได้ แก่ การนาความเข้มแข็ งทางระบบเครือ
ญาติ มาใช้ประโยชน์ ในการควบคุมพฤติกรรมเสพยาเสพติ ดของสมาชิก การใช้ ประโยชน์ จากเครือข่ าย
ความสั มพันธ์ทางเครื อญาติ ด้วยการพึงพาอาศั ยกัน เมื่อมี สมาชิกทางเครือญาติเดินทางเข้ าไปอยู่ในเมือง
และการขยายเครื อข่ายเครือญาติข้ามพรมแดนความเป็นรัฐชาติในการติดต่อธุรกิ จการค้า