st125 - page 15

11
กำรอ้ ำงอิงผู้ ให้ ข้ อมูล
เนื่องจากรายงานการวิจัยเรี ยบเรี ยงขึ ้ นจากข้ อมูลภาคสนามและโดยเฉพาะอย่างยิ่งคือจากการสัมภาษณ์ เป็ น
หลัก ขณะที่ ข้ อมูลภาคสนามและข้ อมูลจากการสัมภาษณ์ ส่วนหนึ่งสามารถก่อให้ เกิดอันตราย สร้ างความ
เสียหายหรื อส่งผลกระทบในแง่ลบต่อผู้ ให้ ข้ อมูลบางคนได้ ฉะนั ้ น เพื่อป้ องกันไม่ให้ เกิดสถานการณ์ดังกล่ าว
และเพื่อความเป็ นระบบเดี ยวกันในการอ้ างอิงผู้ ให้ ข้ อมูล รายงานการวิจัยจะใช้ นามสมมติของผู้ ให้ ข้ อมูลทุกคน
ไม่ว่าข้ อมูลที่ เขาหรื อเธอให้ จะส่งผลกระทบต่อเขาหรื อเธอโดยตรงหรื อไม่ก็ตาม พร้ อมกันนี ้ รายงานการวิจัยจะ
ระบุสถานะทางสังคม เศรษฐกิจ และการเมืองของผู้ ให้ข้ อมูลแต่ละคนโดยสังเขปในการปรากฏตัวครั ้ งแรกใน
รายงานการวิจัยหรื อในกรณี ที่จาเป็ น
เค้ ำโครงรำยงำนวิจัย
รายงานการวิจั ยประกอบด้ วย 6 มาของปั ญหา วัตถุประสงค์ คาถาม
หลักในการวิจัย เอกสารและงานวิจั ยที่เกี่ยวข้ อง วิธี การวิ จัยและพื ้ นที่วิจัย และการอ้ างอิ งผู้ ให้ ข้ อมูลดังที่กล่าว
แล้วข้ างต้ นส่วนบทที่ 2 แ พัฒนาการและลักษณะการตั ้ งถิ่นฐานสภาพทางเศรษฐกิ จ และลักษณะ
ทางสังคม ชาติพันธุ์ และศาสนาของบ้ านกือเม็งเพื่ออาศัยเป็ นฐานในการทาความเข้ าใจวิถี ชีวิตและพิ ธี กรรม
ความเชื่อท้ องถิ่นในกระแสการตื่นตัวในศาสนาอิสลามในพื ้ นที่ในลาดับต่อไปทั ้ งนี ้ ก็เพราะว่ าจังหวัดชายแดน
ภาคใต้ มักได้ รับการกล่าวถึงในลักษณะเหมารวมและเป็ นเนื ้ อเดียว ไม่ว่าจะเป็ นในแง่ของขนบธรรมเนียมและ
ประเพณี ท้ องถิ่ น การปฏิบัติศาสนาอิสลาม หรื อเหตุการณ์ความไม่สงบทว่าในความเป็ นจริ งปรากฏการณ์
ดังกล่าวจะเกิดขึ ้ นในลักษณะใดต่างขึ ้ นกับความจาเพาะเจาะจงของแต่ละพื ้ นที่อย่างสาคัญ เช่ น การที่ “คณะ
ใหม่” ไม่ขยายตัวอย่างกว้ างขวางในกือเม็งจนกระทั่งขัดแย้งกับ “คณะเก่า” ดังที่ เกิดในพื ้ นที่อื่นส่วนหนึ่งเป็ น
เพราะชาวกื อเม็งเหนื อและชาวกือเม็งกลางไม่ได้ เข้ มงวดด้ านศาสนาเหมือนชาวกื อเม็งใต้ที่นิยมส่งบุ ตรหลาน
ไปศึกษาด้ านศาสนาในประเทศมุ สลิ ม หรื อการที่ ชาวกื อเม็ งไม่ได้ รู้ สึกกับการที่ “ขบวนการ” อาศัย
ประวัติศาสตร์ “ปตานีอันยิ่งใหญ่ ” ในการปลุกเร้ าชาวมลายูมุ สลิมในจังหวัดชายแดนภาคใต้ มากนักส่วนหนึ่ง
เป็ นเพราะว่าตานานการตั ้ งถิ่นฐานของพวกเขาผูกอยู่กับเมื องรามันห์ซึ่งมีปตานีเป็ นปฏิปั กษ์
บทที่ 3 กล่าวถึงกระแสการตื่นตัวในศาสนาอิสลามในกือเม็งในช่วง 3 ทศวรรษที่ผ่านมา โดยชี ้ ให้ เห็น
ว่าในอดีตชาวกือเม็ งไม่ได้ ปฏิ บัติตามหลักศาสนาอย่างที่แลดูเคร่ งครัดดังในปั จจุบันพวกเขาไม่ได้ ละหมาด
ครบถ้ วนวันละ 5 เวลา ผู้ หญิ งไม่ ค่อยคลุมศีรษะด้ วยหิญาบ ขณะที่ ผู้ ชายจานวนมากไม่ได้ ไปละหมาดเที่ ยงวัน
ศุกร์ที่มัสยิด ไม่นับรวมกิจกรรมหมิ่นเหม่ศีลธรรมจานวนมากในกือเม็ง ไม่ว่าจะเป็ นการชนวัว การตี ไก่ การพนัน