st125 - page 20

16
ที่ว่าเดิมทีที่ตั ้ งหมู่บ้ านในปั จจุบันเป็ นทุ่งนาและเพิ่งจะมีการเคลื่ อนย้ ายกันมาตั ้ งถิ่นฐานบ้ านเรือนในบริ เวณ
ดังกล่าวภายหลัง
นอกจากตานานทั ้ งสอง ตานานการตั ้ งถิ่นฐานที่เล่ากันในหมู่ชาวกือเม็ งอีกตานานเล่าว่าคาว่า “กื อเม็ง”
เพี ้ ยนมาจากคาว่า “ลื อเม็ง” ซึ่งเป็ นภาษามลายูถิ่ นแปลว่าหอก โดยเล่ ากันว่าในอดีตมีขบวนศึ กเคลื่อนผ่าน
บริเวณที่ตั ้ งหมู่บ้ านในปั จจุบันและหอกซึ่งติดตั ้ งอยู่บนหลังช้ างศึกได้ ร่ วงหล่นลงและถู กปล่อยทิ ้ งไว้ ต่อมาจึง
เรี ยกบริ เวณนี ้ ว่า “ลือเม็ ง” เพื่อราลึกถึงเหตุการณ์ที่หอกตกลงดังกล่าวอย่างไรก็ดี ตานานการตั ้ งถิ่ นฐานตานาน
นี ้ ไม่ได้ กล่าวถึงการย้ ายบริ เวณการตั ้ งถิ่นฐานเหมือนเช่นในสองตานานข้ างต้ น
ตานานการตั ้ งถิ่นฐานที่แพร่ หลายและได้รับการยอมรั บมากที่สุดในหมู่ ชาวกือเม็งคือตานาน “โต๊ะกื อ
เม็ง” ทั ้ งนี ้ ก็เพราะว่ าก่อนหน้ าปี พ.ศ. 2553บ้านกือเม็งมีชื่อทางการว่าบ้ านกาเม็ง ซึ่งสอดคล้ องกับตานานการ
ตั ้ งถิ่นฐานเรื่ องที่ สอง ซึ่งแม้ ชาวกือเม็งจานวนมากจะไม่ เห็นด้ วยกับชื่ อดังกล่าวแต่ก็ ไม่ได้ เคลื่ อนไหวหรื อแสดง
ความไม่พอใจมากนักส่วนใหญ่จะเพียงแต่ บ่นกันเองแล้ วก็เงียบไปทว่าหลังจากพ่อแม่ของเด็กจานวนหนึ่งถูก
รบเร้ าจากลูกชายที่ ไปแข่งขันฟุตบอลกับหมู่บ้ านหรื อตาบลอื่ นก็ ส่งผลให้ เกิ ดความพยายามที่ จะแก้ ไขชื่อ
หมู่บ้ านเป็ นกือเม็งในที่สุด โดยเด็กเหล่านี ้ เล่าให้ พ่อแม่ของพวกเขาฟั งว่าทุกครั ้ งเวลาลงสนามแข่งขันฟุ ตบอลจะ
ถูกที มคู่แข่งล้ อเลี ยนต่างๆนานาเกี่ ยวกับชื่อหมู่บ้ าน เช่น “แบ๊ ะ แบ๊ะ ทีมแพะมาแล้ ว” สร้ างความอับอายและ
อัปยศอดสูให้ กับพวกเขาเป็ นอย่างมาก พวกเขาจึงบอกให้ พ่อแม่ ไปแจ้ งกับผู้ นาทางการที่เกี่ยวข้ อง เช่น
ผู้ใหญ่บ้ านและสมาชิกองค์ การบริ หารส่วนตาบลของหมู่บ้ าน ให้ ดาเนินการเปลี่ ยนชื่อหมู่บ้ านเสียหลังจากนั ้ น
เลขานุการนายกองค์การบริ หารส่ วนตาบลอาซ่องในขณะนั ้ นซึ่งเป็ นชาวกื อเม็งได้ แจ้ งเรื่องนี ้ ให้ นายพระนาย
สุวรรณรัต เลขาธิ การศูนย์ อานวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้ (ศอบต.) ทราบในการประชุมร่วมกันครั ้ ง
หนึ่ง โดยนายพระนายรั บปากในที่ ประชุมว่ าจะดาเนินการให้ จนสุดท้ ายก็ได้ เปลี่ ยนชื่อหมู่บ้ านจากกาเม็ ง
เป็ นกื อเม็งในที่สุด