nt138 - page 16

7
พยายามชูหลักการของ “การไม่หวังผลประโยชน์” ว่าเป็ นจุดมุ่งหมายของการลงทุนกระทําการ
ต่างๆทางวัฒนธรรม
ถึงแม้ว่างานวิจัยนี้ จะเป็ นการศึกษาสิ นค้าก็ตามซึ่ งแตกต่างจากเรื่ องทุนของบูร์ ดิเยอที่ ได้ให้
ความหมายทุนทางวัฒนธรรมที่เน้นที่ ตัวมนุ ษย์มากกว่าสิ นค้าดังนั้นงานวิจัยนี้ จึงนําแนวคิดเรื่ องทุน
ทางวัฒนธรรมในตัวมนุษย์นั้ นมาประยุกต์ใช้กับสินค้า เพื่ อที่จะให้สิ นค้ากลายเป็ นทุนวัฒนธรรมได้
อย่างไรดังตารางดังต่ อไปนี้
ประเภททุนวัฒนธรรม ทุนวัฒนธรรม(มนุ ษย์ ) ทุนวั ฒนธรรม(สินค้ า)
ทุนทางวัฒนธรรมที่ แฝงฝังใน
กาย
ความสามารถส่ วนตัวที่ได้รั บ
การสะสมมาตั่งแต่เด็กการหล่อ
หลอมรสนิ ยมทัศนคติ อาศัย
ความชอบธรรมในการสร้าง
มูลค่าและการใช้เวลาในการ
สร้ างมูลค่า
ประวัติ เรื่ องเล่าของสิ นค้า
ลักษณะเด่นของสินค้า
รสนิ ยมพื้นที่ เฉพาะการสืบ
ทอดการฝึ กฝน
ทุนทางวัฒนธรรมที่ ปรากฏใน
รูปแบบของทรัพย์สิ นทาง
วัฒนธรรม
ภาพวาด หนังสือ เครื่องดนตรี
ผลงานศิลปะ ฯลฯ โดยทุนใน
รู ปแบบนี้ ส่ วนใหญ่จะปรากฏ
มูลค่าได้ต้องอาศัยความสัมพันธ์
กับทุนในแบบแฝงฝั งในกายด้วย
โดยทุ นนี้ สามารถครอบครอง
และสะสมได้
ตัวสินค้าที่มีได้รับการ
ออกแบบสร้างสรรค์ที่มี
รสนิ ยม
ทุนในรู ปแบบการรั บรองจาก
สถาบันที่ ได้รับการยอมรั บจาก
สมาชิ กในวงการเดี ยวกัน
ใบรั บรองคุณวุฒิ การศึกษาช่ วย
เพิ่มพูนมู ลค่าของทุ นทาง
สัญลักษณ์ได้ด้วยอาศัยการ
รั บรองจาก “ทางการ” ทุน
ประเภทนี้ ทําให้การลงทุนทาง
การศึ กษาของบุคคลมีมูลค่าอย่าง
เป็ นรู ปธรรม และสามารถสร้าง
ทุนในทางเศรษฐกิ จได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของ
คุ ณวุฒิทางการศึกษาซึ่ งมีมูลค่า
เมื่ ออยู่ในตลาดแรงงาน
การรับรองจากสถาบันที่
น่ าเชื่อถื อของสิ นค้าเช่นการ
ประกวดแข่ งขันการได้รั บ
การยกย่องเชิ ดชูเกียรติ ฯลฯ