ne192 - page 19

๑๓
ขอสังเกตเกี่ยวกั บชื่อเรื่อง
เนื้อหาหนังสือบอกเพียงวามาจากเมื องจําปา ใกลกับเมื องไชชุนาค ไมปรากฏชื่อวรรณกรรม และมี
ขนาดสั้นแค ๒ ลานเทานั้น เปนไปไดวาผูเขี ยนไดเขียนหรือจางเขียนเพื่อเปนการปองกันตัวจากภยันตรายที่
ปรากฏในวรรณกรรมทํานาย จึงไม จําเปนตองเขียนชื่อวรรณกรรมแตอยางใด
เนื้อหา
ถาใครเชื่อหนังสือนี้แลว จะพบผู มีบุญ ถ าใครมีหนังสื อนี้ไวในบานเรื อน ผูนั้นจะอายุได ๑๐๐ ป ถา
ใครไมเชื่อหนังสือนี้จะตาย โดยไมทันไดพบผูมี บุญในเดือน๑๐ ขึ้น๗ ค่ํา
ฉบับที่ ๓ วัตถุหินแตก
ผูแตง ไมปรากฏ
ผูจาร ไมปรากฏ
อักษรที่จาร อักษรธรรมอีสาน
ฉันทลั กษณ รอยแก ว
ปที่จาร ไมปรากฏ
ตนฉบั บ ฉบับวัดชมพู บานหนองหิ น ตําบลหนองหิน อําเภอเมื องสรวง จังหวัดร อยเอ็ด
จํานวน ๑ ผูก ๑๓ ลาน
ขอสังเกตเกี่ยวกั บชื่อเรื่อง
วัตถุ หินแตก เกิดจากการนําคํา ๒ คํามาผสมกัน คือ วั ตถุ ซึ่งนาจะเปนภาษาบาลีหมายถึ ง เรื่อง
เรื่องราว สวนคํ าวา หินแตก มีที่มาจากมีหินโผลขึ้นและแตกออกปรากฏศิลาจารึกซึ่ งเปนพุทธทํ านาย
ปรากฏบนหินนั้น เมื่อรวมกันจึงชื่อวา วัตถุหินแตก แปลวา เรื่องราวที่เกิดจากการแตกของหินแตก
เนื้อหา
ในสมัยพุทธกาล เมื่ อพระพุทธเจ ายังไมเสด็จปรินิพพาน พระองคได เสด็จไปยังตนไม รังตนหนึ่ง ครั้ ง
นั้นศรีอริยเมตไตยโพธิ สัตว ไดมองเห็นสัตวโลกจะประสบกับความทุกขในภายหนา จึงเขาไปถวายบั งคม
พระพุทธเจ าสมณโคดม วา ในอนาคตสัตวโลกจะประสบกั บความทุกข ๑๐ ประการ และเกิดกลี ยุคมีเลือด
ไหลดั่งสายน้ํา
ประการ ๑ ยังมีดอยลู กหนึ่งชื่อวา ชวายทวาย มีพระฤาษี บําเพ็ญตบะอยู บนภูเขาลูกนั้น ฤาษี
มองเห็นความทุกข อันใหญหลวงที่สัตวโลกจะประสบพบเจอในอนาคต ก็อดไมไดรองไหจนเลื อดออกนัยนตา
ฤาษีก็รํ าลึกถึงคําทํานายของพระพุทธเจาทั้ง ๒ พระองค และไดมาบันทึกไว นํามาอุปฐากสักการบูชาทุกค่ํา
เชาจักพ นจากโภยภัย หากใครไมเชื่ อจะพบกับภัย๑๐ประการ คือ
๑. ทุกขที่ไม อาจจักนับได
๒. เกิดกลียุ คเลือดไหลปานน้ํานอง
๓. จะเกิ ดทุพภิกขภัย อดอยากข าวมากนัก