บทที่
1
บทนํ
า
ความเป็
นมาและความสํ
าคั
ญของปั
ญหา
แม่
ชี
เป็
นหนึ
่
งในสี่
องค์
ประกอบของพุ
ทธศาสนาที่
เรี
ยกว่
าบริ
ษั
ท 4 ได้
แก่
ภิ
กษุ
ภิ
กษุ
ณี
อุ
บาสกอุ
บาสิ
กา แม่
ชี
จั
ดว่
าเป็
นอุ
บาสิ
กา ซึ
่
งแปลว่
า ผู
้
นั่
งใกล้
พระรั
ตนตรั
ย คื
อฆราวาสหญิ
งที่
มี
ศรั
ทธาปฏิ
บั
ติ
ธรรมในพุ
ทธศาสนา (ฉั
ตรสุ
มาลย์
กบิ
ลสิ
งห์
, 2532) มี
หน้
าที่
ศึ
กษาพระธรรมและ
บาลี
ทั
้
งในลั
กษณะของการศึ
กษาด้
วยตนเอง และการฟั
งธรรมทํ
าวั
ตรเช้
า-เย็
น นอกจากนี
้
ยั
งมี
วิ
ทยาลั
ยพระพุ
ทธศาสนาสํ
าหรั
บแม่
ชี
และผู
้
หญิ
งชื่
อว่
า มหาปชาบดี
เถรี
วิ
ทยาลั
ย สั
งกั
ดคณะศาสนา
และปรั
ชญา มหาวิ
ทยาลั
ยมหามกุ
ฏราชวิ
ทยาลั
ย (มานพ นั
กการเรี
ยน, 2549และสุ
ขใจ พุ
ทธวิ
เศษ,
2527) เป็
นการศึ
กษาทั
้
งในระบบและนอกระบบต่
อเนื่
องตลอดชี
วิ
ต
พระราชบั
ญญั
ติ
การศึ
กษาแห่
งชาติ
พ.ศ. 2542มาตรา 4 ให้
ความหมายของการศึ
กษาตลอด
ชี
วิ
ตว่
า เป็
นการศึ
กษาที่
เกิ
ดจากการผสมผสานระหว่
างการศึ
กษาในระบบการศึ
กษานอกระบบและ
การศึ
กษาตามอั
ธยาศั
ย เพื่
อให้
สามารถพั
ฒนาคุ
ณภาพชี
วิ
ตได้
อย่
างต่
อเนื่
องตลอดชี
วิ
ต เนื่
องจากการ
จั
ดการศึ
กษาในระบบโรงเรี
ยนแต่
เพี
ยงอย่
างเดี
ยวไม่
เพี
ยงพอที่
จะสนองตอบความต้
องการในการ
เรี
ยนรู
้
ของประชาชนได้
อย่
างทั่
วถึ
งและต่
อเนื่
องตลอดชี
วิ
ต การศึ
กษานอกระบบโรงเรี
ยนจึ
งมี
บทบาทสํ
าคั
ญในการส่
งเสริ
มการศึ
กษาตลอดชี
วิ
ตให้
มี
ความสมบู
รณ์
ยิ่
งขึ
้
น (สํ
านั
กงานบริ
หารงาน
การศึ
กษานอกโรงเรี
ยน, 2550)
ตามพระราชบั
ญญั
ติ
ส่
งเสริ
มการศึ
กษานอกระบบและการศึ
กษาตามอั
ธยาศั
ยพ.ศ. 2551
มาตรา 4 การศึ
กษานอกระบบหมายถึ
ง กิ
จกรรมการศึ
กษาที่
มี
กลุ่
มเป้
าหมาย ผู
้
รั
บบริ
การและ
วั
ตถุ
ประสงค์
ของการเรี
ยนรู
้
ที่
ชั
ดเจน มี
รู
ปแบบหลั
กสู
ตร วิ
ธี
การจั
ดและระยะเวลาเรี
ยนหรื
อ
ฝึ
กอบรมที่
ยื
ดหยุ่
นและหลากหลายตามสภาพความต้
องการและศั
กยภาพในการเรี
ยนรู
้
ของ
กลุ่
มเป้
าหมายนั
้
น และมี
วิ
ธี
การวั
ดผลและประเมิ
นผลการเรี
ยนรู
้
ที่
มี
มาตรฐานเพื่
อรั
บคุ
ณวุ
ฒิ
ทาง
การศึ
กษาหรื
อเพื่
อจั
ดระดั
บผลการเรี
ยนรู
้
ทั
้
งนี
้
การศึ
กษานอกระบบโรงเรี
ยนเป็
นการจั
ดระบบการ
เรี
ยนรู
้
ที่
มี
ความหลากหลายทั
้
งในรู
ปแบบของการฝึ
กอบรม การศึ
กษา และการพั
ฒนา โดยยึ
ดเอาคน
เป็
นแกนกลางในการพั
ฒนา ทั
้
งในฐานะความเป็
นมนุ
ษย์
และฐานะทรั
พยากรมนุ
ษย์
กล่
าวคื
อต้
อง
พั
ฒนาคนอย่
างเป็
นระบบเพื่
อให้
เกิ
ดประสิ
ทธิ
ภาพตั
้
งแต่
เด็
ก เยาวชนกลุ่
มคนทํ
างานหรื
อกลุ่
มผู
้
ใช้
แรงงาน กลุ่
มผู
้
พิ
การ กลุ่
มผู
้
ด้
อยโอกาสทางการศึ
กษา และกลุ่
มผู
้
สู
งอายุ
ทั
้
งในด้
านความรู
้
ความสามารถทั
ศนคติ
ทั
กษะและการปฏิ
บั
ติ
ตลอดจนถึ
งการดํ
าเนิ
นชี
วิ
ตในแต่
ละช่
วงวั
ยด้
วยความ