st128 - page 9

9
โดยน้าหนักของตานานนั้ นเป็นเพียงเรื่องเล่า ไม่มีสาระให้เป็นประเด็นความขุ่นข้องขัดแย้งอีก ในระดับ
การกล่าวถึงตานานของภาครัฐไม่ มีการชาระตานานเนื่องเพราะตานานเป็นเรื่องเล่าขานไม่มีบันทึกที่
เป็ นเอกสารระดับปฐมภูมิ เพี ยงแต่ถูกกล่าวอ้างต่ อมาในเอกสารระดั บทุติยภู มิ ขณะเดียวกันเพื่อลด
เงื่ อนไขของความขัดแย้ ง ตานานที่ถ่ ายทอดจากภาครัฐเข้าไปในเอกสารวิชาการหรื อตาราเรียน
ประวัติศาสตร์ท้องถิ่นจะไม่เล่ าเรื่องความขัดแย้งปรากฎอยู่
การจั ดการมรดกวัฒนธรรมในพื้นที่ขัดแย้ ง ต้องการการมีส่ วนร่วมของผู้ มีส่ วนได้ส่วนเสียต่อ
มรดกวัฒนธรรมนั้นๆค่ อนข้างมาก การมีสวนร่วมนี้แม้ จะเกิดจากการนาพาผู้มีส่วนได้ส่ วนเสียแต่ละ
ฝ่ายเข้ าสู่พื้นที่ ของการจัดการที่กาเนิดจากความขั ดแย้ง แต่ ความขัดแย้ งนั้นได้นาพาให้ เกิดการตั้ ง
คาถาม เปิ ดโอกาสให้ความไม่เข้าใจได้แสดงออกบนพื้นที่สาธารณะ ขณะเดี ยวกันผู้มี ส่วนได้ส่วนเสีย
ทุกภาคส่วนควรเปิดโอกาสอย่างแท้จริง ทั้งเปิดโอกาสต่ อตนเองให้ได้ มีโอกาสรับฟังทัศนะจากผู้ มีส่วน
ได้ส่ วนเสียภาคส่วนอื่นๆ และเปิ ดโอกาสให้ผู้มี ส่วนเสียภาคส่วนอื่นได้รับฟั งและสื่อสารซึ่งกันและกั น
ด้วย
การศึกษาเรื่องการจัดการมรดกวัฒนธรรมตานานมั สยิดกรือเซะ ทาให้ผู้ ศึกษาได้พบว่า การ
ทางานวิจัยกั บพื้นที่และท้องถิ่นนั้น การสร้ างปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคลอย่างจริ งใจจะทาให้ประตูของ
การสื่อสารเปิ ดกว้างมากขึ้นและนามาซึ่งความเข้าใจหรือได้คลี่ คลายความไม่เข้าใจให้ กระจ่างได้ ผู้
ศึกษาหวั งว่าการศึกษาเรื่ องการจัดการมรดกวัฒนธรรมในพื้ นที่ขัดแย้ง กรณีศึ กษาตานานมัสยิดกรือ
เซะ จะสามารถนาไปสู่การขยายฐานการศึ กษา สู่ประเด็นการจั ดการมรดกวัฒนธรรมในพื้นที่อ่อนไหว
มีความขัดแย้ ง มีภาวะสุ่มเสี่ยงทั้งทางกายภาพและสุ่ มเสี่ยงต่อการถูกละเลยหรือหลงลื มซึ่งเป็นแง่มโน
สานึ กของคน ดังนั้นผู้ศึ กษาจึงเห็นว่ าหัวใจที่สาคั ญที่ สุดของการจัดการมรดกวั ฒนธรรมหาใช่มรดก
วัฒนธรรมแต่เพียงส่วนเดียว แต่เป็นมโนคติของประชาชน เราอาจวางตัวเป็นกลาง แต่ความเป็นกลาง
นั้นได้ฝักใฝ่ อยู่ในอคติ ฝั่ งใดฝั่งหนึ่ง ในความขัดแย้ งนั้นมีแง่งามอยู่บ้างตรงที่ มั นได้เผยให้เห็ นความ
แตกต่างและหลากหลาย เพียงแต่ อคติและอั ตตาของบุคคลนั้นจะลดลงและไม่เบี ยดเบียนกั น เมื่อนั้น
จะเห็นความงามของคนและมรดกวัฒนธรรม.
กิตติกรรมประกำศ
การศึกษาเรื่อง การจัดการมรดกวัฒนธรรมในพื้นที่ขัดแย้ง กรณี ศึกษา ตานานมัสยิดกรือเซะ
ได้รับทุนสนับสนุนการศึกษาจากมูลนิธิพระบรมราชานุสรณ์พระบาทสมเด็ จพระปกเกล้าเจ้าอยู่ หัวและ
สมเด็จพระนางเจ้าราไพพรรณี ประจาปี 2553 และได้รั บทุนอุ ดหนุ นการวิจัยจากกรมส่ งเสริม
วัฒนธรรม ประจาปี งบประมาณ 2554 นับเป็นเกี ยรติและปิติ อันเกิดแก่โครงการวิจัยและข้ าพเจ้าเป็ น
อย่างมาก ข้าพเจ้าขอขอบพระคุ ณเป็นอย่างสูง