ne190 - page 12

๑๒
ฮีตหนึ่ งนั้ น เถิงเมื่อเดื อนเจียงเข้ากลายมาแถมถ่าย
ฝูงหมู ่ สังฆเจ้าก็เตรี ยมเข้าอยู่กรรม
มันหากธรรมเนียมนี้ ถือมาแต่ก่อน
อย่าได้ ละห่ างเว้น เข็ญสิ ข่องแล่นนําแท้แล้ว
มูลเหตุแห่ งการทํา (ความเป็ นมา)
ภิกษุก็ ต้องสังฆาทิเสส(อาบัติ )แล้วต้องเข้ากรรมถ้าไม่ เข้ากรรมถือว่ าไม่บริ สุ ทธิ์ แม้จะบําเพ็ญ
ภาวนาก็มิได้บรรลุมรรคผลมี ตัวอย่างเล่าไว้ในสมัยพระกัสสปพุทธเจ้า ภิกษุรู ปหนึ่ งล่ องเรือไปในแม่นํ้ า
คงคา เอามือจับใบตะไคร่ นํ้ า เมื่อเรือแล่นไปใบตะไคร้นํ้ าขาดท่านคิ ดว่าเป็ นเรื่ องเล็ก เวลาใกล้จะตายคิด
จะแสดงอาบัติ แต่หาพระภิ กษุจะรับแสดงไม่มี แม้ท่านจะบําเพ็ญธรรมอยู่ในป่ านานถึง๒หมื่นปี ก็ ไม่อาจ
บรรลุ ธรรมชั้ นสูงได้ เวลาตายไปแล้วไปเกิดเป็ นพระยานาคชื่อ เอรกปั ตคงจะเป็ นเพราะเหตุนี้ นักปราชญ์
โบราณอี สานจึงจัดการเข้ากรรมไว้ให้ เป็ นประเพณี
ขั้ นตอนและพิธีทํา
ภิ กษุผู ้จะเข้ากรรม เตรี ยมสถานที่ให้สะอาด เตรียมนํ้ าดื่มนํ้ าใช้มาให้พอเพียงที่จะเข้ากรรม
ทําเป็ นกระท่อมเล็กๆ เลื อกเอาวัดที่ไม่ มีภิ กษุมาก ไม่ มีภิ กษุสั ญจรไปมา เมื่อถึ งเวลาแล้วภิ กษุ ผู ้ จะเข้า
กรรมนั้นห่ มผ้าเฉียงบ่าเข้าไปหาพระสงฆ์ กราบพระเถระแล้วกล่าวคําขอปริ วาสกรรมพระสงฆ์อยู่ ปริ วาส
กรรมครบกําหนดแล้วขอมานัตอยู่มานั ตครบ๖- ๙ ราตรีแล้วขออัพภาน เมื่อสงฆ์ ให้อัพภานแล้วถือว่ า
ออกกรรมเป็ นผู้บริสุ ทธิ์
สําหรับคฤหัสถ์ ในขณะที่พระสงฆ์ เข้ากรรมนั้ นจะคอยรับใช้ท่ านและถวายจตุปั จจัยไทย
ธรรม จนกว่ าท่านจะออกจากกรรม เมื่อท่ านออกจากกรรมแล้ว ก็ จัดให้มีการฟั งเทศน์ ตลอดวัน และ
ทําบุญแก่พระผู้ออกกรรมนี้ ถือว่าได้บุญกุศลมาก
๒. ฮีตเดื อนยี่ บุญคูนลาน
เป็ นบุญที่ทําในฤดู เก็บเกี่ ยวซึ่ งชาวบ้านหนองตาไก้ ตําบลสี แก้ว อําเภอเมื องร้ อยเอ็ด จังหวัด
ร้ อยเอ็ดและหลายหมู่บ้านยังคงทํากันอยู่ หลังจากการเก็ บเกี่ ยวข้าวตี(นวด) เสร็จแล้วจะกองข้าวคูนให้
สู งขึ้ นแล้วจัดลานข้าวเป็ นสถานที่ บําเพ็ญกุศลเนื่องจากบุญประเพณี นี้ จะทํากันในช่ วงเดือนยี่ ซึ่ งเป็ นฤดู
เก็บเกี่ยวจึ งมีชื่อเรี ยกอีกอย่างหนึ่ งว่าบุ ญเดือนยี่
ฮีตหนึ่ งนั้ นพอแต่เดือนยี่ ได้ลํ้ าล่วงมาเถิง
ให้พากันหาหลัวฟื นสู ่ถมโฮมไว้
อย่าได้ไลครองนี้ มันสิสู ญเสียเปล่า
ข้าวแลของหมู ่นั้น สิ หายเผี่ยนบ่ยัง
จงให้ฟั งครองนี้ แนวกลอนเฮาบอก
อย่าเอาใจออกแท้ เข็ญฮ้ายสิ เเล่นเถิ ง เจ้าเอ้ย