ne189 - page 19

๑๐
เข้
าใจในวั
ฒนธรรมท้
องถิ่
นบนพื้
นฐานของความรั
บผิ
ดชอบและมี
จิ
ตสํ
านึ
กต่
อการรั
กษามรดกทางทาง
วั
ฒนธรรมและคุ
ณค่
าของสภาพแวดล้
อม โดยประชาคมในท้
องถิ่
นมี
ส่
วนร่
วมต่
อการจั
ดการท่
องเที่
ยว
นอกจากนี้
กระทรวงการท่
องเที่
ยวและกี
ฬา ได้
กล่
าวถึ
งการนํ
าทรั
พยากรการท่
องเที่
ยว
ในท้
องถิ่
นมาจั
ดรู
ปแบบการท่
องเที่
ยวก็
เข้
าหลั
กการของการท่
องเที่
ยวชมวิ
ถี
ชี
วิ
ตชนบท หลายรู
ปแบบ
ได้
แก่
การท่
องเที่
ยวเชิ
งนิ
เวศ การท่
องเที่
ยวเชิ
งเกษตร การท่
องเที่
ยวเชิ
งประวั
ติ
ศาสตร์
การ
ท่
องเที่
ยวชมงานวั
ฒนธรรมและประเพณี
เป็
นต้
น รู
ปแบบการท่
องเที่
ยวแต่
ละประเภทยั
งสามารถจั
กิ
จกรรมการท่
องเที่
ยว ได้
หลากหลาย อาทิ
เช่
น การท่
องเที่
ยวเดิ
นป่
าชมและศึ
กษาพั
นธุ์
ไม้
สมุ
นไพร
การดู
นก การดู
แมลง การเรี
ยนทํ
าอาหาร เป็
นต้
๑.๔ องค์
ประกอบของการท่
องเที่
ยวเชิ
งอนุ
รั
กษ์
ดรรชนี
เอมพั
นธ์
และสุ
รเชษฏ์
เชษฐมาส (๒๕๓๙) กล่
าวว่
า โดยทั่
วไป การท่
องเที่
ยว
เชิ
งอนุ
รั
กษ์
เกี่
ยวข้
องกั
บองค์
ประกอบ ๔ ประการ คื
๑. ทรั
พยากรการท่
องเที่
ยว การท่
องเที่
ยวเชิ
งอนุ
รั
กษ์
เกี่
ยวข้
องกั
บธรรมชาติ
ที่
ยั
งดํ
ารง
ไว้
ซึ่
งสภาพดั
งเดิ
มของระบบนิ
เวศและวั
ฒนธรรมท้
องถิ่
น ที่
มี
ความเป็
นเอกลั
กษณ์
เฉพาะถิ่
๒. นั
กท่
องเที่
ยวเชิ
งอนุ
รั
กษ์
จะต้
องมี
พฤติ
กรรมที่
เหมาะสมกั
บวั
ตถุ
ประสงค์
ใน
การศึ
กษาหาความรู้
และประสบการณ์
เพื่
อเสริ
มสร้
างจิ
ตสํ
านึ
กในการอนุ
รั
กษ์
ธรรมชาติ
สามารถ
จํ
าแนกได้
๔ ประเภท คื
๒.๑ นั
กท่
องเที่
ยวแบบหั
วกระทิ
ที่
เน้
นความสํ
าคั
ญในการศึ
กษาค้
นคว้
าขณะที่
เที่
ยวชม
ธรรมชาติ
๒.๒ นั
กท่
องเที่
ยวที่
เน้
นเจาะจงไปเที่
ยวสถานที่
ธรรมชาติ
โดยเฉพาะ เพื่
อจะได้
รู้
ได้
เข้
าใจในธรรมชาติ
หรื
อประเพณี
ท้
องถิ่
๒.๓ นั
กท่
องเที่
ยวที่
ชอบไปสถานที่
แปลกๆ ที่
ไม่
เคยไปมาก่
อน
๒.๔ นั
กท่
องเที่
ยวที่
บั
งเอิ
ญต้
องไปชมธรรมชาติ
เพราะเป็
นส่
วนหนึ่
งของโปรแกรม
ท่
องเที่
ยวที่
ตนเองได้
เลื
อกไป
๓. การตลาด นั
บเป็
นส่
วนสํ
าคั
ญในการชั
กจู
งนั
กท่
องเที่
ยวให้
ไปท่
องเที่
ยว เป็
นสื่
อกลาง
ระหว่
างนั
กท่
องเที่
ยว ผู้
ประกอบการ และแหล่
งท่
องเที่
ยว ในการให้
ข้
อมู
ลเพื่
อเป็
นการช่
วยให้
นั
กท่
องเที่
ยวตั
ดสิ
นใจว่
ารู
ปแบบของการท่
องเที่
ยวในลั
กษณะเช่
นนี้
เหมาะสม กั
บความสนใจและตรง
ตามความต้
องการของตนเองหรื
อไม่
และสามารถยอมรั
บกฎ หรื
อกติ
กาของการท่
องเที่
ยวเชิ
งอนุ
รั
กษ์
ได้
หรื
อไม่
๔. การบริ
การ ต้
องเน้
นการให้
ข้
อมู
ลข่
าวสารและการบริ
การเพื่
อให้
นั
กท่
องเที่
ยวได้
รั
ประสบการณ์
ความรู้
ความเข้
าใจอย่
างลึ
กซึ้
งเกี่
ยวกั
บธรรมชาติ
และวั
ฒนธรรมท้
องถิ่
น เช่
นบริ
การด้
าน
1...,9,10,11,12,13,14,15,16,17,18 20,21,22,23,24,25,26,27,28,29,...89
Powered by FlippingBook