ne189 - page 25

๑๖
๓.๓ บทบาทและความสัมพันธ์
สถาบันวิ จัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี แห่งประเทศไทย (๒๕๔๑ : ๑๐๔ ) ได้กล่าวถึงชุมชน
ที่เกี่ยวข้ องกับการท่องเที่ยวที่มี บทบาทและความสัมพันธ์ในหลายรูปแบบ ได้แก่
๑. เป็ นเจ้ าของพื้ นที่ ที่นั กท่ องเที่ ยวมาเยี่ ยมเยื อน ทั้งโดยได้ มี โอกาสปฏิ สั มพั นธ์ กั บ
นักท่องเที่ยว ขายสินค้า และให้บริการแก่นักท่องเที่ยว
๒. เป็นผู้จําหน่ายสิ นค้าในชุมชนที่เป็ นแหล่งท่องเที่ ยวหรือในชุมชน นักท่องเที่ ยวมักสนใจมา
ดูกิ จกรรมในชุมชนและจับจ่าย ซื้อสิ นค้า หัตถกรรมหรื อผลผลิตการเกษตร จากชุ มชนทําให้ชุมชนมี
รายได้จากการท่ องเที่ยว เช่น เกาะหลีเป๊ะ เกาะปันหยี เป็นต้น
๓. เป็ นผู้ให้บริการการท่องเที่ยวในพื้ นที่ท่องเที่ยวเกิดใหม่ที่ยังไม่มีการลงทุนธุ รกิจใดๆ ชุมชน
มักมีโอกาสในการให้บริการในระยะแรกๆ เช่น บังกะโล ที่ พักแบบง่ายๆ
๔. เป็ นผู้ ให้บริ การการท่องเที่ยวชุ มชน บางพื้นที่ ที่ชุมชนมี ความเข้มแข็ งหรื อมีระบบการ
จัดการที่ดี มี จุดสนใจร่ วมที่เกี่ยวข้องกับวิ ถีชี วิติ การอนุ รั กษ์ และการต่อสู้ทางสังคม ได้ จัดให้มีการ
รองรับการท่องเที่ยวในเชิงรุก หรือใช้ เงื่อนไขการท่องเที ยวในการสร้างความสัมพันธ์ และความเข้าใจ
กับบุคคลภายนอก จึงเกิดบริการการท่องเที่ยวชุ มชนที่มีรูปแบบพิเศษคือมีการพักแรมร่วมกับชาวบ้ าน
การร่วมกิจกรรมทางสังคม อาชีพหรือการอนุรักษ์ ต่างๆ
๕. ชุมชนที่อยู่ในฐานะองค์กรปกครองส่วนท้ องถิ่นที่รับผิ ดชอบในการดูแลรักษาสิ่งแวดล้ อม
ในชุมชน เช่ นองค์ การบริ หารส่วนตํ าบล องค์ การบริ หารส่วนจังหวั ด ปัจจุ บั นมีบทบาทในการ
ท่องเที่ยวมากขึ้น ทั้งในฐานะผู้จัดการเก็บและกํ าจัดของเสีย พัฒนาพื้นที่ท่องเที่ยว องค์ กรลักษณะนี้
เป็ นองค์กรชุ มชนแบบตัวแทน จึ งมักขาดการมี ส่วนร่ วมอย่างแท้จริง ลั กษณะการพัฒนาพื้ นที่มั ก
รองรับการท่องเที ยวแบบทั่วๆไปมากกว่าการท่องเที่ยวเชิงอนุรั กษ์ จึงมุ่งพัฒนาทางกายภาพมากกว่า
การจัดสื่ อความหมายธรรมชาติ และการเสริมสร้างศักยภาพของชุมชน
๓.๔ การมีส่วนร่วมของชุ มชนท้องถิ่น
ได้ มีผู้รู้กล่ าวถึงการมีส่ วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นไว้ ดังนี้
ดรรชนี เอมพั นธ์และสุ รเชษฏ์ เชษฐมาส (๒๕๓๙ : ๔-๕ ) กล่าวว่า การมีส่วนร่วมของ
ชุมชนเป็นการเปิดโอกาสให้ชุมชนท้องถิ่นเข้ามามีส่ วนร่วมในการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในรูปแบบต่างๆ
จะช่วยให้ชุมชนได้ รับผลประโยชน์ จากการท่องเที่ยวทั้งทางตรงและทางอ้อม และเมื่อคนในท้องถิ่ น
เกิดความรู้ และความเข้าใจ ซาบซึ้งในทรัพยากรท้องถิ่นที่ ทํารายได้ให้ แก่ประชาชนท้องถิ่นได้มาก