ne189 - page 27

๑๘
๓. ศักยภาพด้านบริบททั้งเศรษฐกิจ สังคม และสภาพแวดล้อม
๔. ศักยภาพด้านการติดต่ อสื่อสาร
๕. ศักยภาพด้านการบูรณาการ
๖. ศักยภาพด้านการปรับตัวให้ทันกับการเปลี่ยนแปลงของสังคมและสิ่งแวดล้ อม
คนเป็นองค์ ประกอบที่สําคัญมากของชุ มชนท้ องถิ่น มี ส่วนที่เกี่ยวข้ องกับองค์กรชุมชน
ท้องถิ่น (สมพันธ์ เตชะอธิก และคณะ, ๒๕๔๐ : ๑-๙ ) ดังนี้
๑. ผู้นํา ถือเป็นผู้กุมความอยู่ รอดขององค์กรชาวบ้าน หากผู้นําได้รับการยอมรั บ มีบารมี มี
ความสามั คคี ปฏิ บัติ ดี มีความสามารถ และคิ ดถึงส่วนรวม ก็จะสามารถนํ าพาองค์กรชาวบ้านให้
ประสบความสําเร็จและสร้างความเข้ มแข็งให้แก่ องค์กรชาวบ้านได้
๒. สมาชิก การที่สมาชิกได้มีส่ วนร่วมทั้งด้านความคิ ด การวางแผน การตัดสินใจ การปฏิบัติ
และการติ ดตามประเมินผล ตลอดจนมีสิ ทธิที่จะได้รับผลประโยชน์ จากองค์กร โดยอาจจะเข้าร่ วม
กิจกรรมบ้าง ไม่เข้ าร่วมบ้าง และประเภทเฝ้ าดูเฉยๆ ซึ่ งมีมากกว่าประเภทอื่นๆ
๓. ชาวบ้ านทั่ วไปที่ไม่เข้าร่ วมอยู่ในองค์ กร แต่ ก็มี ผลต่ อการดํารงอยู่ ในความเข้มแข็ งของ
องค์กรชุมชนชาวบ้าน เพราะเป็นกลุ่มที่เฝ้ าดูติ ดตามวิพากษ์วิจารณ์ และพร้อมที่จะเข้าร่วมหรือไม่เข้า
ร่วมกับองค์กร
การพึ่งพาตนเอง ( Self –Sufficiency ) พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงมีพระราชดํ ารัส
เรื่ อง เศรษฐกิจพอเพี ยง เมื่ อวันที่ ๔ ธันวาคม ๒๕๔๐ ซึ่ ง สุเมธ ตันติเวชกุ ล (๒๕๔๒) กล่ าวถึงการ
ปฏิบั ติตนตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง อั นเนื่องมาจากพระราชดําริ จะต้ องยึดหลักการสําคัญ ที่
อาจจะแยกได้สําคั ญ๕ ประการ ได้แก่
๑. ด้านจิตใจ ทํ าตนให้เป็นที่พึ่งตนเอง มีจิตสํานึกที่ดี สร้างสรรค์ ให้ตนเองและโดยรวม
๒. ด้านสังคม ต้องช่วยเหลือเกื้อกูลกั น เชื่อมโยงกันเป็นการสร้ างเครือข่ายของชุมชน
๓. ด้านทรัพยากรธรรมชาติ ให้ใช้และจัดการอย่างชาญฉลาด พร้อมทั้งหาทางเพิ่มมูลค่ า
๔. ด้ านเทคโนโลยี (ภู มิปั ญญาชาวบ้าน) ก็ต้ องมีพอควรเพื่ อการดํ ารงชีวิตในพื้ นบ้าน การ
พัฒนาจะต้องสอดคล้องกับภูมิสังคม
๕. ด้ านเศรษฐกิจ ต้ องปรับทิศทางในเบื้ องต้นมุ่งที่ จะลดรายจ่ายก่อน ละเลิ กการแก่ งแย่ ง
ผลประโยชน์ในทางการค้าขาย การประกอบอาชี พแบบต่อสู้อย่างรุนแรง
การพั ฒนาบุคลากรให้มี มาตรฐานด้ านการท่องเที่ยวได้ กําหนดมาตรฐานและหลักสูตรการ
พัฒนา (สํานักงานการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย, ๒๕๔๗) ดังนี้