ct156 - page 24

๑๐
ตําบลท่ าแร้งเป็นที่โล่งแจ้งเกินไป แต่ กลับพอใจภูมิ ประเทศทางด้านตะวันตกของตัวเมื องมากกว่า เพราะมี
ความเห็นว่ ามีลั กษณะคล้ายคลึงกั บถิ่นฐานเดิม ซึ่ งมี ป่าเขา ลําเนาไพร จึงขอตั้งถิ่นฐานอยู่ที่ตํ าบลสะพาน
ยายหน (ปัจจุบันขึ้นอยู่กั บตําบลไร่ส้ม) ทางการก็อนุญาต ต่อมาท้ าวเพี้ยได้รั บพระราชทานบรรดาศักดิ์ เป็น
“หลวงไชยภักดี ” (นามเดิมว่า พอน หรื อ ผ่อน) จนเมื่ ออายุประมาณ ๗๐ ปี ก็ ถึงแก่กรรม บุตรชายของท่าน
ชื่อว่า “นุด” ได้ ตําแหน่งหลวงไชยภั กดีแทนบิดา จนกระทั่ งบุตรของหลวงไชยภั กดี (นุด) รุ่นหลานเป็ นผู้สืบ
ทอดตําแหน่งหลวงภักดี รุ่นสุดท้ายของชาวไทยทรงดํา เมื่ อบ้านเมืองได้เปลี่ ยนระบบการปกครองตําแหน่งนี้
จึงสิ้นสุดลงแต่นั้นมา (เหรียญเพชร ตาลวันนา, ๒๕๐๗ อ้างถึงในบุ ญเสริม ติ นตะสุวรรณ, ๒๕๔๕)
ในรัชสมัยพระบาทสมเด็ จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้ าฯ ให้สร้างพระนครคี รี
บนเขาวังเป็นที่ประทับแรม และทรงโปรดเกล้าฯ ให้บุตรหลานของชาวไทยทรงดํามาเป็นเด็ กชา ซึ่งมีหน้าที่
รับใช้ในพระราชวัง ตลอดจนหามพระคานขึ้นลงเขาวัง ทําให้เป็นที่โปรดปรานของเจ้านายหลายๆ พระองค์
ต่อมาในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้ าเจ้าอยู่หัว ทรงพระเมตตาแก่พวกไทยทรงดําที่เป็น
เด็กชาเป็ นอันมาก เด็กชาเหล่าแต่งกายตามความนิยมของเผ่าตน คือสวมกางเกงขายาวสีดํา ขาแคบเกือบถึง
ข้อเท้า สวมเสื้อดําแขนยาวถึงข้อมือ ลําตัวเสื้อยาวปิ ดสะโพก ติดกระดุ มเงินมียอดตุ้ มแหลมๆ กลมๆ และ
คาดกระเป๋า ซึ่งทําจากผ้ามีสายกระเป๋าสองข้ างเพื่อคาดเอวไว้ แต่ถ้าเป็นการรั บเสด็จจะสวมเสื้ อยาวซึ่งเรียก
กันว่า “เสื้อฮี” (เหรียญเพชร ตาลวันนา, ๒๕๐๗ อ้างถึงในบุญเสริม ตินตะสุวรรณ, ๒๕๔๕)
จากหลั กฐานดังกล่าว แสดงให้ เห็นว่ า ชาวไทยทรงดํ าในจังหวัดเพชรบุ รี ได้รับความไว้ วางใจให้
ปฏิบัติ ราชการเทียบเท่าชาวไทยโดยทั่วไป ทําให้ ชาวไทยทรงดําสื บลูกหลานมาอย่ างต่อเนื่อง จึ งเกิดการ
ขยายกลุ่มชนไทยทรงดํ าไปยังอําเภอต่างๆ ของจั งหวัดเพชรบุรี ในช่วงระยะเวลากว่ า ๒๐๐ กว่าปีที่ผ่านมา
ชาวไทยทรงดําอพยพออกจากพื้นที่จังหวัดเพชรบุรี ในช่วงระยะเวลากว่า ๒๐๐ กว่ าปีที่ผ่านมา ชาวไทยทรง
ดํ าอพยพออกจากพื้นที่จังหวัดเพชรบุ รี ไปตั้งหลักแหล่ งในจังหวัดใกล้ เคียงและขยายพื้นที่ออกไปไกลถึง
จังหวัดเลย โดยมี ข้อสั นนิฐานว่าพวกเขาพยายามกลั บเมื องแถงแต่ก็ ไปไม่ถึ ง (มนตรี ศรีบุษรา, ๒๕๒๒)
นอกจากนี้ ยังพบชาวไทยทรงดําที่ อพยพจากจังหวั ดเพชรบุรีไปอยู่ในจังหวั ดราชบุรี กาญจนบุ รี นครปฐม
สุพรรณบุรี สระบุรี ลพบุรี พิษณุโลก พิจิตร สุโขทัย ประจวบคีรีขันธ์ ชุมพร และสุราษฎร์ ธานี (นําพวัลย์ กิจ
รักษ์กุ ล, ๒๕๓๒)
๑.๓ โครงสร้างทางสั งคมของไทยทรงดํา
(๑) ระบบครอบครัว
เดิมระบบครอบครัวของชุมชนไทยทรงดําเป็ นแบบครอบครัวขยาย (Extended Family) มากกว่า
ครอบครัวเดี่ ยว (Nuclear Family) จึงทํ าให้ มี ลั กษณะเป็ นระบบหมุ นเวี ยนจากครอบครั วขยายไปสู่
ครอบครัวเดี่ ยว และกลับมาเป็นครอบครัวขยายอี กครั้ งหนึ่ง เพราะในอดีตจากที่ ฝ่ายชายกล่าวอาสาไป
ทํางานที่บ้านฝ่ายหญิงในระยะ ๑ - ๓ ปี หรือมากกว่านั้น เมื่อครบเวลาที่กล่ าวอาสาแล้ว ฝ่ายหญิ งก็จะแยก
ครอบครั วจากพ่อแม่ของตนมาอยู่กั บพ่อแม่ฝ่ายชายอย่างถาวร ในขณะเดียวกันถ้าในบ้านฝ่ายชายมีลูกชาย
คนต่อไปแต่งงานอีก ลูกชายคนที่แต่งงานก่อนก็จะแยกครอบครั วออกมาปลูกบ้านอยู่ ในที่ของพ่ อแม่ตน เมื่ อ