nt139 - page 25

17
2.2.2.4 แรงจู งใจ เป็นแรงเสริมที่จะให้ ผู้เรียนแสดงพฤติกรรมเหมื อนตัวแบบด้วยมีความคาดหวังถึง
ผลประโยชน์ จากพฤติกรรมนั้น เช่น คําชมเชย การได้รับรางวัล เป็นต้น ดังนั้ นแรงเสริมด้วยตนเองจะทําให้ผู้เรี ยน
เกิดแรงจูงใจที่ จะแสดงพฤติกรรมตามเกณฑ์ที่ตั้งไว้
2.2.3 การสอนโดยใช้ทฤษฎีการเรียนรู้โดยการสั งเกตและการเลียนแบบมีหลักการทั่วไปดังนี้
2.2.3.1 บ่งชี้วัตถุประสงค์ที่จะให้นักเรียนแสดงพฤติ กรรม หรือเขียนวัตถุประสงค์เชิงพฤติ กรรม
2.2.3.2 แสดงตัวอย่างของการกระทําหลายๆตัวอย่าง
2.2.3.3 ให้คําอธิบายควบคู่ไปกับการให้ตัวอย่าง
2.2.3.4 ชี้แนะขั้นตอนของการเรียนรู้โดยการสังเกตแก่นักเรียน
2.2.3.5 จัดเวลาให้นักเรียนมีโอกาสที่จะแสดงพฤติกรรมเหมื อนตัวแบบเพื่อจะได้ดู ว่านักเรียนสามารถที่จะ
กระทําโดยการเลียนแบบได้หรือไม่
2.2.3.6 ให้แรงเสริมแก่นักเรียนที่สามารถเลี ยนแบบได้อย่างถูกต้ อง
2.3 ทฤษฎีแรงจูงใจ
แรงจูงใจหมายถึง องค์ประกอบที่กระตุ้นให้เกิดพฤติกรรมที่มี จุดมุ่งหมาย สาเหตุของ
พฤติกรรม แยกออกเป็นแรงจู งใจภายใน ซึ่งหมายถึง แรงจูงใจที่มาจากภายในตัวบุ คคล แรงจูงใจภายนอก ซึ่ง
หมายถึง แรงจู งใจที่ได้รับแรงเสริ มชนิดต่างๆเช่น คําชม รางวัล และแรงจูงใจใฝ่ สัมฤทธิ์ ซึ่งหมายถึง แรงจูงใจที่ เป็น
แรงขับให้บุคคลพยายามที่ จะประกอบพฤติกรรมตามมาตรฐานที่ตนได้ตั้ งไว้
ทฤษฎีเกี่ยวกับแรงจูงใจมี 3 ทฤษฎี คือ
2.3.1 ทฤษฎีพฤติกรรมนิยม โดยถือหลักของความสมดุล ซึ่งโดยธรรมชาติแล้วมนุษย์แสวงหาสถานภาพที่
สมดุลอยู่เสมอ แรงจูงใจหรือแรงขับนี้แบ่งออกเป็น 2 ชนิดคื อ แรงจูงใจทางสรีระ และแรงจูงใจทางจิตวิทยา
2.3.2 ทฤษฎีมนุษยนิยม แบ่งเป็น 5 ประเภทตามความต้องการจากต่ําไปสูงได้แก่ ความต้องการทาง
ร่างกาย ความต้องการความมั่นคงปลอดภัย ความต้องการความรักและเป็นส่วนหนึ่งของหมู่คณะ ความต้ องการที่จะ
รู้สึกว่าตนเองมีค่ า ความต้องการรู้จักตั วเองและพัฒนาตนเต็มที่ตามศักยภาพของตน
2.3.3 ทฤษฎีพุทธิ ปัญญานิ ยม เชื่อว่ากระบวนการรู้ คิดมีส่วนทําให้เกิ ดพฤติกรรมที่มี เป้าหมาย เน้น
ความสําคั ญของความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมและความรู้ความเข้าใจ
3. กระบวนการเรียนรู้
ในสภาพการเรียนรู้ต่ างๆ ประกอบด้วยปั จจัยที่สําคั ญ๓ ประการ ด้วยกัน คื อ ตัวผู้เรี ยน
เหตุการณ์หรือสถานการณ์ ที่เป็ นตัวเร้า และการกระทําหรือการตอบสนอง โดยมีลําดั บขั้นในกระบวนการเรียนรู้
7 ขั้น ดั งนี้
18