nt141 - page 14

6
วัฒนธรรมหมายถึ งสิ่ งที่ มนุษย์เปลี่ ยนแปลงปรั บปรุ งหรื อผลิ ตสร้ างขึ้ น เพื่อความเจริ ญ
งอกงามในวิถีแห่ งชีวิตของส่วนรวมถ่ายทอดกันได้ เอาอย่างกันได้
การท่ องเที่ ยวทางวัฒนธรรม หมายถึ ง การท่ องเที่ ยวที่ มี คุ ณค่ าทางศิ ลปะและ
ขนบธรรมเนียมประเพณี ที่ บรรพบุรุ ษได้สร้างสมและถ่ายทอดเป็ นมรดกสื บทอดกันมา แสดงถึ ง
ความเจริ ญรุ่ งเรื องที่มีการพัฒนาให้ เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมการดําเนิ นชีวิตของบุคคลในแต่ ละ
ยุคสมัยแหล่งท่ องเที่ยวประเภทนี้ ประกอบด้วยโบราสถาน โบราณวัตถุ งานประเพณี วิถีชี วิตความ
เป็ นอยู่ของผู ้คน การแสดง ศิลปวัฒนธรรมสิ นค้าพื้ นเมื อง การแต่ งกาย ภาษา ชนเผ่า ความเชื่ อ
เป็ นต้น
การจัดการการท่องเที่ ยวทางวัฒนธรรมแบบยั่งยื นหมายถึง การจัดการที่ดําเนิ นการใน
ขอบเขตความสามารถของทรั พยากรธรรมชาติ ชุมชนขนบธรรมเนี ยมประเพณี วัฒนธรรมวิ ถีชี วิต
โดยตระหนักถึ งการมีส่ วนร่วมของประชาชน ในชุมชนและส่ งผลกระทบที่เกิดขึ้ นให้น้อยที่สุ ด
ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพี ยงหมายถึงความพอประมาณความมีเหตุผล รวมถึ งความจําเป็ นที่
จะต้องมีระบบภูมิคุ ้ มกันในตัวที่ดีพอสมควรต่อการมี ผลกระทบใดๆอันเกิดจากการเปลี่ยนแปลงทั้ ง
ภายนอกและภายในภายใต้ 2 เงื่อนไขคื อความรู้ และคุณธรรม
ประโยชน์ ที่คาดว่ าจะได้รั บ
1. ได้รู ปแบบการจัดการการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมชุมชนไทใหญ่บ้านถํ้ าลอดอ.ปางมะผ้า
จ.แม่ฮ่องสอน ให้ยั่งยืนตามแนวพระราชดําริ เศรษฐกิจพอเพียงโดยชุ มชนมีส่ วนร่วมที่สามารถนําไป
เผยแพร่ แนะนําเพื่อไปประยุกต์ใช้กับชุ มชนวัฒนธรรมต่างๆ ในการพัฒนาการท่องเที่ยวให้เกิดความ
ยั่งยืน
2. ได้แนวทางในการศึ กษาค้ นคว้าเรื่ องที่ เกี่ ยวกับรู ปแบบการจัดการการท่ องเที่ ยวทาง
วัฒนธรรมในท้องถิ่นอื่ น