nt141 - page 13

5
การมีส่ วนร่ วมของคนในชุ มชน เพื่อให้เกิดความยั่งยืนและสร้างความเสี ยหายน้อยที่ สุ ดในทุ กด้าน
และลดปัญหาต่างๆ เพื่อการพัฒนาด้านการท่องเที่ ยวอย่างสมดุลและมั่นคงภายใต้กระแสโลกาภิวัตน์
วัตถุประสงค์ ของการวิจัย
เพื่ อสร้ างรูปแบบการจัดการการท่ องเที่ยวทางวัฒนธรรมของชุมชนไทใหญ่บ้านถํ้ าลอด
อ.ปางมะผ้า จ.แม่ ฮ่องสอน ให้ยั่งยืนตามแนวพระราชดําริ เศรษฐกิจพอเพียง โดยชุมชนมี ส่ วนร่วม
ขอบเขตของการวิจัย
1. คําว่า“เศรษฐกิ จพอเพียง” ที่ ใช้ในงานวิ จัยนี้ ยึดความหมายปรัชญาเศรษฐกิ จพอเพี ยง
ตามเอกสารที่ สํ านั กงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิ จและสังคมแห่ งชาติได้รั บพระราชทาน
พระบรมราชานุญาตจากพระบาทสมเด็ จพระเจ้าอยู่หัวให้นําเผยแพร่ เพื่ อเป็ นแนวทางปฏิบัติ ของ
ทุกฝ่ ายและประชาชนโดยทั่วไป
2. การสร้ างรูปแบบการจัดการการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมให้ยั่งยืนตามแนวพระราชดําริ
เศรษฐกิจพอเพี ยง โดยชุ มชนมี ส่ วนร่ วม ผู้วิจัยได้ดําเนิ นการวิจั ยณ ชุมชนไทใหญ่ บ้านถํ้ าลอด
อ.ปางมะผ้า จ.แม่ ฮ่องสอน
3. การสร้างรู ปแบบการจัดการการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมให้ยั่งยืนตามแนวพระราชดําริ
เศรษฐกิจพอเพียง โดยชุมชนมี ส่ วนร่ วม : ชุมชนไทใหญ่บ้านถํ้ าลอดอ.ปางมะผ้า จ.แม่ ฮ่องสอน ใน
งานวิจัยนี้ จะเน้นหลัก3ประการภายใต้ 2 เงื่อนไขตามคํานิยามคือความพอประมาณความมีเหตุผล
และมีภูมิคุ ้มกันในตัวที่ดี ซึ่ งอยู่ภายใต้ 2 เงื่อนไขความรู ้ และคุณธรรม
4. การวิจัยครั้ งนี้ สร้ างรู ปแบบการจัดการการท่องเที่ ยวทางวัฒนธรรมให้ ยั่งยืนตามแนว
พระราชดํ าริ เศรษฐกิ จพอเพี ยง โดยชุ มชนมีส่ วนร่ วม โดยใช้การศึ กษาแบบเทคนิ คเดลฟาย
(Delphi Technique) และกระบวนการวิ เคราะห์ ชุ มชนแบบมี ส่ วนร่ วม (Participatory Rural
Appraisal : PRA)
คําจํากัดความที่ใช้ ในการวิ จัย
รู ปแบบหมายถึงข้อสรุ ปจากความคิ ดเห็นและข้อเสนอแนะของกลุ่มตัวอย่างประชากรใน
การวิ จัยที่ มีต่ อการจัดการการท่ องเที่ ยวทางวัฒนธรรมแบบยั่งยืนตามแนวพระราชดําริ ปรัชญา
เศรษฐกิ จพอเพี ยง ต่อ กิจกรรมทางวัฒนธรรม วิถี ชี วิต ประเพณี พิธี กรรม แหล่งท่องเที่ ยวทาง
วัฒนธรรมของชุมชนไทใหญ่บ้านถํ้าลอด
การจัดการหมายถึ ง กระบวนการทางสังคม และเทคนิ คในการใช้ทรั พยากรการบริ หาร
ในการดําเนิ นงานขององค์กร และทําให้เกิ ดการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้ประสบผลสําเร็ จหรื อบรรลุ
จุดประสงค์ขององค์กร