st124 - page 12

3
สภาพแวดล้อมบนเกาะลันตาอุดมสมบู รณ์ไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติ มีป่ าไม้เบญจพรรณ
เป็ นที่พักพิงของสัตว์ป่ า มีแหล่งนํ้ าจืดทั้งจากแหล่ งนํ้ าใต้ดิ นและนํ้ าตกที ่ไหลลงมาจากต้นนํ้ า
บนภูเขาสู งใหญ่ที่ วางทับซ้อนเชื่อมต่อกับที่ราบชายฝั่ งทะเลซึ่ งเป็ นเขตพื้ นที่ป่ าชายเลนบางช่วงมีหาด
ทรายและอ่าวจอดเรื อที่ สามารถกําบังคลื่นลมได้ดี
สภาพที่ ตั้ งของเกาะลันตาซึ่ งเป็ นส่ วนหนึ่ งของคาบสมุทรมลายูมีระบบนิ เวศที่ สมบูรณ์
เนื่ องจากได้ รั บอิ ทธิ พลจากลมมรสุ มที่ สํ าคัญ คือลมมรสุ มตะวันตกเฉี ยงใต้ และลมมรสุ ม
ตะวันออกเฉี ยงเหนื อ ในอดีตชายฝั่ งทะเลบริ เวณอ่าวลันตาเป็ นแหล่งอาหารทะเลที่อุ ดมสมบูรณ์และ
หลากหลายชายฝั่ งด้านตะวันออกของเกาะเป็ นป่ าชายเลนที่ค่อนข้างสมบูรณ์ ในอดี ตเป็ นแหล่งผลิต
ถ่ านไม้โกงกางเป็ นสิ นค้าหลักที่ มีมูลค่ าทางเศรษฐกิ จ เพื่ อส่ งออกไปขายที ่ปี นังและสิงคโปร์
นอกจากนั้ นยังมีชันและนํ้ามันยางเป็ นสินค้าที่ทํารายได้ให้ กับท้องถิ่น เช่นกัน
ด้วยความอุ ดมสมบู รณ์ ดังกล่ าวเกาะลันตาจึ งเป็ นศู นย์ รวมของประชากรที่ มี ความ
หลากหลายทางวัฒนธรรมเข้ามาตั้ งถิ่นฐานอยู ่ ร่ วมกันถึง 4กลุ่มชาติ พันธุ ์ ได้แก่ ชาวเลอูรั กลาโว้ย
ชาวมุสลิ มชาวจีนและชาวไทย
ชาวเลอู รั กลาโว้ย เรี ยกตัวเองสั้ นๆว่า“ลาโว้ย”ชาวเลมอแกนหมู่ เกาะสุ ริ นทร์ เรี ยกพวกเขาว่า
“โอรั งลอนตา” คนทั่ วไปเรี ยกว่า “ชาวเล” พวกเขาไม่ชอบให้เรี ยกว่า “ชาวนํ้ า”ปัจจุบันบางกลุ่ม
เรี ยกกันว่า“ชาวไทยใหม่ ” เป็ นกลุ่มชาติพันธุ์ ที่อาศัยเรื อเป็ นบ้านเกิด เป็ นยานพาหนะสํ าหรับออกไป
ล่ าสั ตว์ทะเลเป็ นอาหารเพื่ อยังชี พและเป็ นเรื อนตาย นับถื อวิญญาณบรรพบุ รุ ษ มี ภาษาและ
วัฒนธรรมเป็ นของตนเองไม่ทราบแน่ชัดว่าในอดีตบรรพบุรุ ษของพวกเขาเป็ นใครมาจากไหนและ
จะเป็ นกลุ่มเดียวกับโอรังลอนตาที่ เรี ยกกันในอดีตหรื อไม่ สันนิษฐานกันว่าเมื่อประมาณ500-600 ปี
ที่ผ่ านมาชาวเลอูรักลาโว้ยเคยมีถิ่นฐานเร่ ร่อนอยู่ในน่านนํ้ าไม่ไกลจากบริ เวณเทื อกเขา “ฆูนุงฌึรั ย”1
ในรัฐเกดะห์ หรื อไทรบุรี ซึ่ งในอดีตอยู่ในเขตการปกครองของสยาม (อาภรณ์ อุกฤษณ์ . 2532 :13)
แล้วเข้ามาแวะพักอาศัยในน่ านนํ้ าไทยตลอดแนวชายฝั่งทะเลอันดามันในช่ วงฤดูมรสุ ม เพื่อหลบ
พายุลมฝนหลบภัยจากการสู้รบ เสาะหาแหล่ งอาหารและนํ้ าจื ดสําหรั บยังชี พนับตั้ งแต่ เกาะหลีเป๊ ะ
เกาะอาดังขึ้ นมาจนถึงเกาะลันตาและเกาะภู เก็ต
ชาวมุ สลิม ชาวบ้านเรี ยกกันเองว่า“คนแขก” เดิ มคือกลุ่ มมลายู-สยามกลุ่มชาติ พันธุ ์ที่มีภาษา
วัฒนธรรมความเชื่อประเพณี พิ ธีกรรมต่ างๆที่เป็ นอัตลักษณ์ เฉพาะกลุ่มแต่ส่ วนใหญ่ จะพู ดภาษาไทย
เนื่องจากเป็ นกลุ่มชนมลายูที่เคยอาศัยในเขตครอบครองของสยามทางภาคใต้ ตั้ งแต่เขตจังหวัดสตูล
1 เทือกเขาที่ กล่าวถึงในบทเพลง “ลาจัง”ที่ใช้ในพิธีลอยเรื อซึ่ งชาวเลเชื่ อว่าเป็ นถิ่นฐานเดิมที่พวก
เขาจะต้องส่ งวิญญาณบรรพบุรุ ษกลับไปพร้อมกับเรื อลาจัง