sp104 - page 68

บทที่ ๕ ผลการวิจัย :: ๖๐
เพราะฉะนั้ นตัวที่ ๑. สั งคมเราไม่เข้าใจ คาว่าการสร้างคนให้ ได้พึงประสงค์ จะสร้างอย่างไร ๒. เราไม่มี
ตั วอย่าง ของคนที่มี ค่ านิยมที่พึ งประสงค์ เรามีแต่ตั วอย่ างของคนที่มีค่ านิ ยมเฉยๆ แต่ค่ านิยมที่พึ ง
ประสงค์เราไม่มี เพราะฉะนั้นเด็กก็ ไม่มี โมเดล พอเด็กไม่มี โมเดล เด็กก็ ไม่สามารถลอกเลียนแบบ ๓.
สภาพครอบครั วไม่มีค่ านิยมอะไรทั้งสิ้ น แล้วค่านิยมในครอบครัวจะถือว่าวั ตถุเป็ นหลัก เพราะฉะนั้น
เด็กก็ จะเอาค่านิยมวั ตถุ เป็นหลั ก และตรงนี้ ก็คื ออั นตรายประเทศ เมื่อไหร่เป็ นวัตถุขึ้ นมาเศรษฐกิจ
พอเพียงในหลวงก็ไม่ เกิด พ่อแม่ก็ จะต้องหาเงินซื้อเกมส์ให้ลูก คอมพิ วเตอร์ ไอแพด ลูกก็ ต้องมีเกมส์
เล่น พ่ อแม่ก็วิ่ งหาเงิน โตหน่อยก็ไปกวดวิ ชา คือค่ านิยมของเราเป็นค่านิยมของคาว่ าไม่พอดี แล้วก็เอา
วั ตถุเป็นหลัก แล้วพอมองว่าใครมี วัตถุ มีบ้านหรู มีรถหรู นี่เรี ยกว่าเป็นคนดีซึ่ งคนละเรื่อง เรื่ องพวกนี้
มันพูดได้ เยอะ แต่พอจับประเด็นแล้วถามว่ าเราต้องทาอะไรบ้ าง สรุปคือ
๑) ต้องสารวจให้ได้
๒) จัดลาดับให้ได้ว่ าจะทาอะไรก่อนหลัง
๓) ถ้าต้องการจะพัฒนากลุ่ มไหน กลุ่มเด็ก เยาวชน หรือเอาหมู่บ้าน หรือตาบล
๔) ใช้เวลา
ค่านิยมสังคมในตอนนี้เรี ยกว่าเป็นค่านิยมที่ไม่พึ งประสงค์ ถ้ามันพึงประสงค์ก็จะเป็นค่ านิยมที่
ดี คือค่ านิยมไม่ได้แปลว่าบวกอย่างเดียว ลบก็ได้ คือขอให้มั นมีค่ าแต่ไม่ ใช่ค่าในเชิงคุณค่าแต่ค่าในเชิ ง
ราคาซะมากกว่า มันมีสองคา Value อี กคาหนึ่งคือ Price ค่านิยมของเราไม่ ใช่คุณค่า แต่คื อราคา เป็น
มู ลค่ามากกว่า ในความหมายนะ คือนิ ยมมู ลค่า อาจจะเป็นคาตอบที่ ตรง นิยมมู ลค่ามากกว่านิ ยม
คุณค่ า คุณค่าต้องพึงประสงค์ ต้องมีคุ ณค่าที่จะดาเนินชีวิ ตต่อไปแล้วเราจะได้เป็ นคนดี มีประโยชน์ ต่อ
สังคมมันไม่ใช่ มี แต่จะทายังไงจะเดินหน้ าจะเอาเปรียบเพื่อให้ได้ เงินเดือนสูงๆ ทายังไงจะทางานน้ อยๆ
จริงๆ แล้วในการทาวิจัยสิ่งเหล่านี้มันต้องชัด มันก็ต้องถาม ๔W๑H ให้ ได้
โดยสรุ ป ควรมีการเพิ่มการศึ กษาวิจัยในเชิ งคุ ณภาพและเชิงปริมาณให้มากขึ้ น โดยเน้ น
การศึกษาด้าน Value Clarification ในกลุ่มต่างๆ ได้แก่
๑) นักเรียน นิสิต นั กศึกษาและระดับอุดมศึกษา
๒) ครูอาจารย์
๓) ผู้นาชุมชน
๔) คนในชุมชน
๕) ข้าราชการ
๖) นักการเมือง
๗) พระสงฆ์ เป็นต้น