ne192 - page 8

๒
นอกจากชื่อวรรณกรรมแลว ประเด็นในเรื่องการนําวรรณกรรมทํานายมาใช ก็ถูกตี ความวาเปนการ
จัดทําของกบฏผูมี บุญ เพื่อตองการใหเกิดผลทางการเมือง โดยการทําใหเปนจดหมายลู กโซ๗ แตจากการ
สํารวจเบื้องตนของผูวิจัยพบวา ประเด็นดังกลาว อาจจะมีความขั ดแยงกับหลักฐานที่ พบในทองถิ่น เพราะ
การแพรกระจายของวรรณกรรมกลุมนี้มี มากอนกบฏผูมี บุญ และเจตจํานงการจารไม ไดเกี่ยวข องกับกบฏผูมี
บุญเลย ผูวิ จัยคนพบในเบื้องตนวามีวรรณกรรมเกี่ยวกับพุทธทํานายขนาดสั้นตามวัดต าง ๆพบขอความวา
“ผูเขียน ๑ แผน จะกุ มตัวได เขียนไดมีอายุ ยืนยาวไดฮอยป เขียนได ๗ แผน กุมไดทังครั ว
เฮือนหัวพ อแมพี่นองเปนประการ”๘
(อธิบาย – ผูใดเขียนได ๑ แผน จะสามารถคุมครองตัวเองได มีอายุยืนถึง ๑๐๐ ป เขียน
ได ๗ แผน จะสามารถคุมครองไดทั้งครอบครั ว)
หมายความวา ผูเขี ยนพุทธทํานายนี้จะสามารถคุมครองตนและครอบครัวจากผียักษ และจาก
ภยันตรายตาง ๆ ที่จะเกิดขึ้ นได (ในลักษณยันตปองกั นตัว) ดังนั้นประเด็นหนังสือผู มีบุ ญ และพุทธทํ านาย
จึงประเด็นที่ตองขบคิดวามีการแพรกระจายจากการทําจดหมายลูกโซ หรื อเกิดมากอนหน าผูมี บุญหรื อไม
นอกจากประเด็นดังกลาว ประเด็นที่นาศึกษา คื อ อัตลักษณร วมของวรรณกรรมทํานายฉบับตาง ๆ
ที่มีลั กษณะรวมคลายคลึงกัน และเนื้อหาทั่วไป รวมถึงพลวัตของวรรณกรรมทํานายที่ปจจุบันยังสงอิ ทธิพล
อยูในภาคอีสาน ดังที่พบวา มีตนฉบับพุทธทํานายสวนหนึ่ งในรานถายเอกสารเพื่อรอใหประชาชนมาสั่ งทํา
เปนหนั งสือทํามือเปนจํ านวนมากในปจจุบัน
ดังนั้น ผูวิจัยจึงเห็นวาวรรณกรรมทํ านายนี้จึงเหมาะสมที่ จะทําการศึกษาวิจัยใหครอบคลุม ทั้งใน
ดานตนฉบับ รูปแบบ เนื้อหา อิ ทธิพลที่มี ตอวิถีชีวิ ตของชาวอีสาน ซึ่ งจะเปนการเพิ่มข อมูลด านอีสานศึกษา
ในสวนเรื่องของวรรณกรรมทํานายใหสมบูรณ ครอบคลุมทุ กสํานวนจากตนฉบับที่มี อยูจริง และเปน
ประโยชน ตอการศึกษาดานวรรณกรรมศึกษา คติ ชนวิทยา และไทยศึกษาในโอกาสต อไป
วัตถุประสงค
๑. เพื่อศึ กษารูปแบบและเนื้ อหาวรรณกรรมทํานายภาคอีสาน
๒. เพื่อศึ กษาอัตลั กษณรวมของวรรณกรรมทํานายภาคอีสาน
๓. เพื่อศึ กษาอิทธิพลของวรรณกรรมทํ านายภาคอีสานที่มีต อวิถีชีวิตของชาวอีสาน
๔. เพื่อเป นฐานขอมูลการวิ จัยดานวรรณกรรมทํานายภาคอีสาน
๗คําทํานาย ฉบับลานดิบ พบที่วัดชมพู บานหนองหินใหญ อําเภอเมืองสรวง จังหวัดร อยเอ็ด ไมปรากฏป ที่จาร
(หนังสื อกอม) ๑ ผูก, เสนจารอักษรธรรม, ลานที่ ๗.
๘สุวิทย ธีรศาสวัต, “กบฏผูมีบุญอีสาน ๒๔๔๔-๔๕ กับจดหมายลู กโซฉบับแรกของเมืองไทย” ศิลปวัฒนธรรม
ปที่ ๒๘ ฉบับที่ ๑ (พฤศจิกายน ๒๕๔๙) : ๘๒-๙๕.