nt142 - page 121

107
กั
มพู
ชา) ซึ
งพระเจ้
าชั
ยวรมั
นที่
7แห่
งอาณาจั
กรศรี
ยโสธรปุ
ระได้
พระราชทานธิ
ดานาม “พระนางสิ
ขรเทวี
และพระราชทาน “พระแสงขรรค์
ไชยศรี
” แด่
พ่
อขุ
นผาเมื
อง เจ้
าเมื
องราชซึ
งเมื
องราดนี
นั
กประวั
ติ
ศาสตร์
ส่
วนใหญ่
เชื่
อกั
นว่
า คื
อเมื
องหล่
มสั
ก อํ
าเภอหล่
มสั
ก จั
งหวั
ดเพชรบู
รณ์
พ่
อขุ
นผาเมื
องมี
พระราชโอรสชื่
อพระยาคํ
าแหงพระรามสั
นนิ
ษฐานว่
าได้
ครองเมื
องสองแคว
(พิ
ษณุ
โลก) พระยาคํ
าแหงพระรามมี
พระราชโอรสพระองค์
หนึ
งชื่
อพระมหาเถรศรี
ศรั
ทธาราชจุ
ฬามณี
ซึ
ประสู
ติ
ในเมื
องสองแคว (พิ
ษณุ
โลก) ตามหลั
กจารึ
กหลั
กที่
2จารึ
กวั
ดศรี
ชุ
ม กล่
าวว่
“...ศรี
ศรั
ทธาราชจุ
ฬามณี
ศรี
รั
ตนลั
งกาที
ปมหาสามี
เป็
นเจ้
า.....
มาสถิ
ตย์
คื
อ เจ้
าเมื
องจา...เมื
องลํ
าพงเถิ
ง....สมเด็
จสุ
...ที่
นั
ก่
อพระทั
นตธาตุ
สุ
คนเจดี
ย์
มี
สาม....นั
น....ในนครสระหลวง
สองแคว ปู
ชื่
อพระยาศรี
นาวนํ
าถม....เป็
นพ่
อ....สร้
างในนคร
สองอั
น อั
นหนึ
งคื
อนครสุ
โขทั
ย อั
นหนึ
งชื่
อนครศรี
สั
ชนาลั
ย...”
(กรมศิ
ลปากร,2515: 27)
สมั
ยพระเจ้
าชั
ยวรมั
นที่
7แห่
งอาณาจั
กรศรี
ยโสธรปุ
ระซึ
งตามประวั
ติ
ศาสตร์
ศิ
ลปะของประเทศไทย
ได้
จั
ดไว้
ในสมั
ยลพบุ
รี
โดยได้
พบว่
าเมื
องสองแคว (พิ
ษณุ
โลก) กั
บอาณาจั
กรศรี
ยโสธรปุ
ระ มี
ความสั
มพั
นธ์
อั
นดี
ต่
อกั
นทั
งในด้
านการเมื
องการปกครอง เศรษฐกิ
จ สั
งคม ศาสนาและศิ
ลปวั
ฒนธรรม โดยมี
ประจั
กษ์
พยานบุ
คคลคื
อ พ่
อขุ
นผาเมื
อง เจ้
าเมื
องราดและพระนางสิ
งขรเทวี
พระมเหสี
พ่
อขุ
นผาเมื
องและมี
โบราณวั
ตถุ
คื
อพระพุ
ทธรู
ปศิ
ลา ศิ
ลปะสมั
ยลพบุ
รี
ที่
นครไทย 2องค์
เมื่
อพ่
อขุ
นศรี
ราวนํ
าถมได้
เสด็
จจากเมื
องศรี
สั
ชนาลั
ยไปครองสมบั
ติ
ที่
กรุ
งสุ
โขทั
ยจนกระทั่
สวรรคต ขอมสมาดโขลญลํ
าพงได้
นํ
ากํ
าลั
งขอมยึ
ดกรุ
งสุ
โขทั
ยไว้
ได้
ต่
อมาพ่
อขุ
นผาเมื
องเจ้
าเมื
องราดกั
พ่
อขุ
นบางกลางหาวเจ้
าเมื
องบางยาง ได้
ร่
วมมื
อกั
นยกกองทั
พมายึ
ดกรุ
งสุ
โขทั
ยคื
อจากขอมสมาดโขลญลํ
พงได้
พ่
อขุ
นผาเมื
องได้
พิ
จารณาเห็
นว่
าพระองค์
ไม่
เหมาะสมที่
จะเป็
นพระมหากษั
ตริ
ย์
ครองกรุ
งสุ
โขทั
ถึ
งแม้
พระองค์
จะเป็
นพระราชโอรสของพ่
อขุ
นศรี
นาวนํ
าถมก็
ตาม เนื่
องจากพระองค์
มี
ศั
กดิ
เป็
นพระราช
บุ
ตรเขยของพระเจ้
าชั
ยวรมั
นที่
7แห่
งอาณาจั
กรศรี
ยโสธรปุ
ระ (อาณาจั
กรกั
มพู
ชา) จึ
งทํ
าให้
ประชาชนเมื
อง
สุ
โขทั
ยอาจไม่
ยอมนั
บถื
อ จั
งได้
มอบอาณาจั
กรสุ
โขทั
ยพ่
อขุ
นบางกลางหาว (ศรี
อิ
นทราทิ
ตย์
) ซึ
งเป็
นพระ
สหายครองเมื
องบางยาง (นั
กประวั
ติ
ศาสตร์
ส่
วนใหญ่
เชื่
อว่
า คื
ออํ
าเภอนครไทยจั
งหวั
ดพิ
ษณุ
โลก) ได้
ครอง
กรุ
งสุ
โขทั
ยแทน
ส่
วนพ่
อขุ
นบางกลางหาว เจ้
าเมื
องบางยางนั
นสั
นนิ
ษฐานว่
าทรงเป็
นราชบุ
ตรเขยของพ่
อขุ
นศรี
นาว
นํ
าถม เป็
นผู
ที่
มี
ความสามารถและมี
ความเข้
มแข็
งทั
งทางการเมื
อง การปกครอง เศรษฐกิ
จ สั
งคมและ
การทหารเพระมี
กํ
าลั
งทหารมากซึ
งเป็
นที่
เคารพรั
กใคร่
ของชาวเมื
องสุ
โขทั
ยมากกว่
าพระองค์
พ่
อขุ
นผาเมื
อง
จึ
งได้
สถาปนาพ่
อขุ
นบางกลางหาวให้
เป็
นพระมหากษั
ตริ
ย์
ครองกรุ
งสุ
โขทั
ย และถวายพระแสงขรรค์
ไชยศรี
1...,111,112,113,114,115,116,117,118,119,120 122,123,124,125,126,127,128,129,130,131,...262
Powered by FlippingBook