nt138 - page 3

กลุ่มที่3กลุ่มศิลปะและสถาปั ตยกรรมนับเป็ นจุดเด่นที่ สุ ดของจังหวัดเชียงรายเนื่องจาก
จังหวัดเชียงรายมีศิลปิ นที่ ดํารงชีพด้วยการสร้างผลงานศิ ลปะเป็ นหลักพํานักอาศัยในจังหวัด
เชียงรายเป็ นหลักเป็ นจํานวนมาก(ราว 80คน: พ.ศ. 2546) และศิลปิ นเหล่านั้ นเป็ นคนเชียงรายทั้งสิ้น
การพํานักอาศัยที่จังหวัดเชียงรายที่ เป็ นเมืองท่ องเที่ยวนั้นศิ ลปิ นแต่ละคนนั้ นได้ส่ วนใหญ่มีที่ส่ วน
หนึ่ งให้คนที่คุ ้นเคยเข้ามาชมผลงานศิลปะบางท่านสามารถเปิ ดให้ผู ้คนที่สนใจเข้าชมโดยมีการ
บอกกล่ าวล่วงหน้าบางคนสามารถเปิ ดให้เข้าชมได้เป็ นจํานวนมากๆ (เช่ นวัดร่ องขุ่น)บางบ้านให้
ศิลปิ นต่างประเทศมาปฏิบัติ งานศิลปะเป็ นระยะเวลานานๆหลายแหล่งเปิ ดให้มีการแสดงผลงาน
ศิลปะของศิลปิ นอื่นๆด้วยทั้งนี้ ตัวบ้านเองนั้ นยังเป็ นเอกลักษณ์เฉพาะของตัวศิลปิ นเองเช่นบ้านดํา
วัดร่ องขุ่นดอยดิ นแดงฯลฯทั้ งนี้ มีการสืบทอดการจัดการดู แลบ้านศิลปิ นจาตัวศิลปิ นสู่ ทายาทด้วย
กลุ่มที่4อาหารและวิธีการกินจังหวัดเชี ยงรายเป็ นกลุ่มวัฒนธรรมล้านนาก็ตามแต่สําหรั บ
อาหารนั้ นก็เป็ นอาหารล้านนาที่มีชื่ อเรียกเหมือนกันแต่ลักษณะรสชาตินั้ นมีความเป็ นเชี ยงรายเฉ
เพาะกล่าวคื อจะมีลักษณะที่ขลุกขลิกมากกว่าและมีรสชาติที่แตกต่างแต่อย่างไรก็ตามในฐานะที่
เป็ นเมืองชายแดนจึงมีการผสมผสานระหว่างอาหารชาติพันธุ ์ต่างๆและอาหารระหว่ างประเทศที่ติด
กับเชี ยงราย เช่นอาหารจีนยูนนานมุสลิ มอาหารพม่าและอาหารแบบอานานิ คมของสปป.ลาวแต่
การพัฒนารู ปแบบการกินอาหารและการทําให้อาหารมีมูลค่าเพิ่มจากฐานภูมิปัญญานั้ นเช่าการ
จัดลําดับคุ ณค่าอาหารเช่นอาหารเกียรติ ยศไว้รับประทานในกรณีพิ เศษอาหารพิธีกรรมอาหารมงคล
5.2การอภิปรายผลการศึกษา
5.2.1คุณค่าของสิ นค้ าในฐานะทุนวัฒนธรรมในรูปแบบ”เชี ยงรายรายภัณฑ์ ”
การศึ กษาพบว่าทุนทางวัฒนธรรมของเชี ยงรายประกอบด้วยทุ นทางกายภาพที่เป็ นพื้นที่ใน
การผลิตผลทางการเกษตรกรรมทําให้พื ชพันธุ์ต่างๆมี ลักษณะเฉพาะตัวถึงแม้ว่าจะนําพันธุ์พื ชมาจาก
แหล่งอื่นๆแต่เมื่อมาปลูกที่ เชียงรายแล้วก็จะทําให้เกิดผลผลิ ตที่แตกต่างได้เช่นสับปะรดภูแลและ
ชาแต่สําหรั บกาแฟแล้ว เกิดการคัดสรรพันธุ์โดยมนุ ษย์แต่ เมื่อมาปลูกในเชียงรายก็จะทําให้มี
ลักษณะที่แตกต่างได้
ในส่วนของกลุ่ มศิลปวัฒนธรรมและศิลปกรรมนั้นเชี ยงรายประกอบด้วยกลุ่มคนทํางาน
ศิลปะจํานวนมากคนเหล่านี้ ได้สร้างรู ปแบบทางศิลปกรรมขึ้ นอย่างมีเอกลักษณ์กล่าวโดยสรุ ปคือ
งานศิลปะและงานหัตกรรมศิ ลป์ มีความเป็ นอิสระสูงมีรูปแบบที่เป็ นล้านนาที่แสดงถึง “ความเข้ม
เข็งและชี วิตที่เป็ นจริง”มากกว่าการประดิษฐ์แบบศิลปะราชสํานักสกุลเชี ยงใหม่และแตกต่ างจาก
กลุ่มล้านนาตะวันออก(น่ านแพร่ พะเยา )ที่เชื่อมโยงกับวัฒนธรรมหลวงพระบาง
ในเรื่องอาหารนั้น เชี ยงรายมีผลิตภัณฑ์อาหารที่ มีลักษณะคล้ายกับวัฒนธรรมอาหารของ
ล้านนาทั่วไปแต่สําหรั บเชียงรายแล้วมีลักษณะอาหารที่แตกต่ างในความที่เป็ นธรรมชาติ “แบบดิ บ”
ที่เห็นเครื่ องปรุ งที่ชัดเจนมีนํ้ าพริกต่างๆมาเป็ นตัวแยกแยะรสชาติ มีลักษณะอาหารที่แห้งกว่า
วัฒนธรรมอาหารของล้านนาทั่วไป