ne189 - page 55

๔๖
บรรณานุกรม
กําธร ศรี น้อย ๒๕๔๔. รูปแบบความร่วมมือของภาคเอกชนกับภาครัฐในการส่งเสริมการท่ องเที่ยว
เชิงอนุ รักษ์ : กรณีศึ กษาธุรกิจโรงแรมในจังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ มหาบัณฑิต
คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ชื่น ศรีสวัสดิ์ และคณะ ๒๕๕๐. การท่องเที่ยวเชิ งวัฒนธรรม : กรณีศึ กษาวัฒนธรรมชุมชนชาวกวย
ในเขตอีสานใต้และลาวใต้. สํานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
ดรรชนี เอมพันธุ์ และสุรเชษฎ์ เชษฐมาส ๒๕๓๙. การท่องเที่ยวเชิ งอนุรักษ์ : แนวคิดหลักการและ
ความเป็นไปได้ในการประยุกต์ใช้ในอุทยานแห่งชาติ. เอกสารประกอบการประชุมสั มมนา
อุทยานแห่งชาติกั บนันทนาการและการท่องเที่ยวในทศวรรษหน้าเพื่ อทรัพยากรที่ยั่งยืน.
๒๗-๒๘พฤษภาคม ๒๕๓๙. กรุงเทพฯ : กรมป่าไม้.
ตรัยวิ ชิต เขาแก้ว ๒๕๔๖ . ศึ กษาการจัดการท่องเที่ยวตําบลคลองโคน อําเภอเมือง จังหวัด
สมุทรสงคราม. วิ ทยานิพนธ์ มหาบัณฑิต คณะศิลปะศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
ทวีป ศิริรัศมี ๒๕๔๗. รวมบทความวิจัยการท่องเที่ยว ชุดโครงการนโยบายและแผนอุ ตสาหกรรม
การท่องเที่ยว ปี ๒๕๔๗. นนทบุรี : โรงพิมพ์ พี.เอส.พริ๊นท์.
เทิดชาย ช่วยบํารุง ๒๕๔๘. ติ ดอาวุธทางปัญญา : กระบวนการวิจัยและพัฒนากระบวนการเรียนรู้
ภาษาอังกฤษเชิงปฏิบัติการแบบมีส่ วนร่วมสู่การพัฒนาการท่องเที่ยวท้องถิ่นแบบยั่งยืน.
รวมบทความการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ ปี พ.ศ. ๒๕๔๘. สํานักงานการพัฒนาและจัดการ
ท่องเที่ยวเชิงพื้นที่อย่างยั่งยืน สํ านักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย. กรุ งเทพฯ : บริดจ์
เพรส.
นิมิตพงศ์ เชาวนปรีชา ๒๕๔๔. ความต้องการของนักท่ องเที่ยวที่ มีต่ อการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิ ง
อนุรักษ์บริเวณวนอุทยานน้ําตกเจ็ดสาวน้อย จั งหวัดสระบุรี . วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต
คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
นริศรา นงนุช ๒๕๔๔. รูปแบบการสื่อสารในการจัดการการท่องเที่ยวของชุมชนมอญ เกาะเกร็ด
จังหวัดนนทบุรี . วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิ ต คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด ๒๕๓๕. การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ : สุวีริ ยาสาส์น.