Page 27 - งานวิจัย - www.culture.go.th/research

9
แนว คือ พฤติกรรมที่เกิดจากการกระตุ ้ นในทางบวก (หมายถึ ง การเข้าร่ วมโดยสมัครใจ) และทางลบ
(หมายถึง การเข้าร่ วมโดยการบังคับ) จากการศึกษา พบว่า การเข้าร่ วมพิธีกรรมทั้ งหมดเกิ ดจากความ
สมัครใจของบุคคลทั้งสิ้น
ปรานี วงษ์เทศ (2529 : 8-13) ได้กล่าวว่าบริ เวณรอยต่อของประเทศไทยเป็ นดินแดนที่ มีชน
พื้นเมืองหลายกลุ่มชน เช่น ลาว เขมร มอญ อาศัยอยู่ และมีอาณาบริเวณต่ อต่อกัน มีความสัมพันธ์
ในรู ปของเพื่อนบ้าน ดังนั้น จึ งทําให้ลักษณะทางด้านเชื้อชาติ และศิลปวัฒนธรรมของประชาชนที่
อยู่บริเวณนี้ มีลักษณะผสมผสานทางวัฒนธรรมไทย เช่น ทางด้านสถาปั ตยกรรมก็แสดงให้เห็นทาง
ศิลปะของขอมหรื อของเขมร เป็ นต้น
สุ พัตรา สุ ภาพ (2525 : 46) ได้ให้แนวคิ ดการผสมผสานวัฒนธรรมว่า การผสมผสาน
วัฒนธรรม คือ ปรากฏการณ์ต่ าง ๆ ซึ่ งเกิดขึ้ นจากการที่ กลุ ่มปั จเจกบุคคลที่มีวัฒนธรรมต่างกันได้มี
การติดต่อกันอย่างสื บเนื่อง อาจมีผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงแบบแผนวัฒนธรรมดั้ งเดิมของกลุ ่มใด
กลุ่ มหนึ่ งหรื อทั้ งสองกลุ ่ม ซึ่ งสถานการณ์ที่เกิดการผสมผสานวัฒนธรรม ได้แก่
1. กลุ่มที่มาติดต่อกันนั้ นรับวัฒนธรรมของอี กฝ่ ายโดยสมัครใจหรื อถูกบังคับ
2. กลุ่มที่มาติดต่อกันมีความเสมอภาคทางการเมือง ทางเศรษฐกิ จและทางสังคม หรื อไม่
ถ้าไม่มีความเสมอภาคมีลักษณะอย่างไรบ้าง
3. กระบวนการผสมผสานวัฒนธรรม มีดังนี้
3.1 เลื อกลักษณะวัฒนธรรมต่างๆ ที่มีการผสมผสานวัฒนธรรมเพื่อศึ กษา
3.2 พิจารณากระบวนการบูรณาการลักษณะวัฒนธรรมที่รั บมาจากกลุ่ มอื่น
ประจักษ์ เข็มมุกด์ (2528 : 82-86) กล่าวเกี่ยวกับการผสมกลมกลืนทางวัฒนธรรมของชาว
พวนกับวัฒนธรรมไทย ศึกษากรณีชาวพวนในตําบลหาดเสี้ ยว อําเภอ ศรี สัชนาลัย จังหวัดสุโขทัย
พบว่า การยึดถื อปฏิบัติ ตามวัฒนธรรมดั้ งเดิมมี ความสัมพันธ์ กับความสามารถในการใช้ภาษาของ
ชาวพวน กล่าวคื อ ผู ้ ที่สามารถใช้ภาษาไทยได้ดีจะมีแนวโน้มที่จะละทิ้งวัฒนธรรมดั้งเดิ มของ
ตนเองมากกว่าผู ้ ที่ใช้ภาษาได้ไม่ ดี ระดับการศึกษามีอิ ทธิพลต่อการผสมผสานกลมกลืนมาก ยิ่ง
ระดับการศึกษาสู งมีแนวโน้มจะถูกผสมกลมกลื นได้มากกว่าผู้ มีระดับการศึกษาตํ่าและไม่มี
การศึ กษา นอกจากนี้ เพศและอายุก็มีอิทธิพลต่อการผสมกลมกลืน เพศชายมีแนวโน้มจะถู กผสม
กลมกลืนมากกว่าเพศหญิง และคนรุ่ นใหม่ ที่มีอายุน้อยจะถูกผสมผสมกลมกลืนมากกว่าคนรุ ่ นเก่าที่
มีอายุมาก
ไพฑูรย์ มีกุ ศล (2531 : 76-78) กล่าวว่า การผสมกลมกลืนทางวัฒนธรรมเป็ นกระบวนการ
ที่วัฒนธรรมของกลุ่มชนที่มีความเป็ นมาทางประวัติศาสตร์ และเผ่าพันธุ์ที่ แตกต่างกันซึ่ งอาศัยอยู่
ร่วมกัน ในดินแดนเดี ยวกัน หรื อติดต่อกัน ทําให้ความแตกต่ างทางวัฒนธรรมค่อย ๆ หมดไป จน