163
สรุ
ป
ระบํ
าอั
ปสรสราญ และระบํ
าอั
ปสราในประเทศไทยและกั
มพู
ชา เป็
นศิ
ลปะการแสดงที่
เป็
นระบบสั
ญลั
กษณ์
ที่
มนุ
ษย์
สร้
างขึ
้
นเพื่
อตอบสนองด้
านจิ
ตใจ และทางสั
งคมเป็
นหลั
ก ที่
สะท้
อน
ให้
เห็
นการผสมผสานประเพณี
วั
ฒนธรรม ความเชื่
อผ่
านระบบสั
ญลั
กษณ์
ที่
เป็
นรู
ปสั
ญญะ และ
ความหมายสั
ญญะ นั
บว่
าเป็
นแนวทางหนึ
่
งที่
จะช่
วยอนุ
รั
กษ์
ให้
วั
ฒนธรรมของชาติ
ไม่
สู
ญหาย อี
กทั
้
ง
ย ั
งเป็
นการอนุ
รั
กษ์
นาฏกรรมที่
เป็
นวั
ฒนธรรมพื
้
นบ้
านและวั
ฒนธรรมจากราชสํ
านั
กให้
คงอยู
่
เพราะ
ศิ
ลปะการแสดงเปรี
ยบเสมื
อนเครื่
องมื
อที่
มนุ
ษย์
ใช้
เป็
นตั
วกลางเชื่
อมโยงอารมณ์
ความรู
้
สึ
ก ความคิ
ด
ของตน เพื่
อถ่
ายทอดให้
ผู
้
อื่
นได้
รั
บรู
้
ถึ
งสิ ่
งที่
ตนต้
องการจะแสดงออก นาฏกรรมถื
อเป็
นศิ
ลปะการ
สื่
อสารที่
ปรากฏภาพเป็
นรู
ปธรรม ซึ
่
งผู
้
ชมรู
้
และเข้
าใจง่
ายโดยไม่
ยุ ่
งยากในการตี
ความ ส่
วนอารมณ์
ความรู
้
สึ
กแม้
จะอยู
่
ในรู
ปลั
กษณ์
ที่
เป็
นนามธรรม แต่
ผู
้
ชมทั
่
วไปสื่
อสั
มผั
สได้
โดยตรงจากผู
้
แสดง ใน
การประดิ
ษฐ์
ระบํ
าอั
ปสรสราญ และระบํ
าอั
ปสราในประเทศไทยและกั
มพู
ชา นั
กนาฏยประดิ
ษฐ์
ต้
อง
ทํ
าความเข้
าใจองค์
ประกอบของศิ
ลปะการแสดง ที่
สั
มพั
นธ์
กั
บการสร้
างเอกภาพ ความสมดุ
ล และ
จุ
ดสนใจ ซึ
่
งเป็
นหั
วใจสํ
าคั
ญของการประดิ
ษฐ์
นาฏกรรม การศึ
กษาลั
กษณะการเข้
า-ออกเวที
การ
แสดง หลั
กการแปรแถว การประดิ
ษฐ์
นาฏยดนตรี
และหลั
กการประดิ
ษฐ์
เครื่
องแต่
งกาย ที่
มี
ความสั
มพั
นธ์
กั
นจะช่
วยเสริ
มให้
การประดิ
ษฐ์
นั
้
นเกิ
ดความสมบู
รณ์
และสามารถสร้
างสุ
นทรี
รสให้
เกิ
ดขึ
้
นในใจคนดู
ได้
วั
ฒนธรรมการฟ้
อนรํ
าระบํ
าอั
ปสรสราญ และระบํ
าอั
ปสราในประเทศไทยและ
กั
มพู
ชา มี
การนํ
ามาประยุ
กต์
ใหม่
โดยดั
ดแปลงผสมผสานให้
กลมกลื
นกั
บศิ
ลปะจากภาพสิ
ลาจํ
าหลั
ก
สถาปั
ตยกรรมขอมโบราณที่
เป็
นวั
ฒนธรรมร่
วมในพื
้
นที่
ประเทศไทย และกั
มพู
ชา มี
การพั
ฒนาและ
ปรั
บเปลี่
ยนให้
สอดคล้
องกั
บสั
งคม และวิ
ถี
ชี
วิ
ตการดํ
ารงอยู
่
ตามยุ
คสมั
ย