111
นํ
ามาประยุ
กต์
ใหม่
ผสมผสานกลมกลื
นให้
เข้
ากั
บศิ
ลปะท้
องถิ
่
นของประเทศตน มี
การถ่
ายทอดและ
ขยายอิ
ทธิ
พลศิ
ลปะการแสดงของตนไปย ั
งประเทศเพื่
อนบ้
าน มี
การใช้
ภู
มิ
ปั
ญญาร่
วมกั
บความคิ
ด
สร้
างสรรค์
สิ ่
งใหม่
ๆ เพื่
อตอบสนองความสุ
ขทางกายและทางใจ ให้
สอดคล้
องกั
บสั
งคม และวิ
ถี
ชี
วิ
ต
การดํ
ารงอยู
่
ตามยุ
คสมั
ย โดยมุ
่
งเน้
นคุ
ณค่
าด้
านประโยชน์
ใช้
สอย และคุ
ณค่
าด้
านสุ
นทรี
ยรส
ด้
านอิ
ทธิ
พลอารยธรรมอิ
นเดี
ยต่
อศิ
ลปะการแสดงในภู
มิ
ภาคเอเชี
ยตะวั
นออกเฉี
ยงใต้
เมื่
อ
อารยธรรมอิ
นเดี
ย
(ค.ศ. 100-1000) แผ่
ขยายเข้
ามาครอบคลุ
มในภู
มิ
ภาคเอเชี
ยตะวั
นออกเฉี
ยงใต้
และได้
ปู
พื
้
นฐานอั
นมั
่
นคงแก่
วิ
วั
ฒนาการของศิ
ลปะการแสดงประเทศต่
างๆ จนกลายเป็
นมรดกทาง
วั
ฒนธรรมสื
บมา
และมี
อิ
ทธิ
พลในระดั
บผู
้
ปกครองประเทศและชาวบ้
าน จึ
งเกิ
ดความเชื่
อที่
ว่
า
กษั
ตริ
ย์
คื
อ เทพอวตารหรื
อสมมติ
เทพ
ลั
กษณะอิ
ทธิ
พลของอารยธรรมอิ
นเดี
ยที่
เกี่
ยวข้
องกั
บ
ศิ
ลปะการแสดงที่
มี
อิ
ทธิ
พลต่
อประเทศกั
มพู
ชา และไทยมี
4 ลั
กษณะ คื
อ 1)
ลั
ทธิ
พราหมณ์
ได้
นํ
าเอา
การแสดง ซึ
่
งมี
รากฐานมาจากพิ
ธี
กรรมทางศาสนาเข้
ามาเผยแพร่
2) เรื่
องราวในมหาภารตะ และรา
มายณะของอิ
นเดี
ย ซึ
่
งเป็
นแหล่
งกํ
าเนิ
ดของนิ
ทาน และวรรณคดี
ของชาติ
ต่
าง ๆ มี
ผลโดยตรงต่
อการ
แสดงละครหลวง และราชสํ
านั
ก 3) นิ
ทานชาดก ซึ
่
งเข้
ามาพร้
อมกั
บพุ
ทธศาสนามี
อิ
ทธิ
พลต่
อใน
ระดั
บชาวบ้
าน 4)
ลี
ลานาฏศิ
ลป์
ของอิ
นเดี
ยเผยแพร่
อย่
างกว้
างขว้
างและหย ั
่
งรากลึ
กอยู
่
ในวั
ฒนธรรม
การฟ้
อนรํ
าของกั
มพู
ชา และไทย
อิ
ทธิ
พลอารยธรรมขอมต่
อศิ
ลปะการแสดงในไทยและกั
มพู
ชา
พบว่
า มี
ระบํ
าที่
ประดิ
ษฐ์
ขึ
้
นโดยได้
แนวคิ
ดจากศิ
ลปอารยธรรมขอมในประเทศไทย โดยมี
การผสมผสานทางวั
ฒนธรรมที่
ผ่
านกระบวนการขั
ดเกลาทางสั
งคมและวั
ฒนธรรม เป็
นงานสร้
างสรรค์
ที่
นํ
าวั
ฒนธรรมเดิ
มมาผ่
าน
ระบบคิ
ดสร้
างวั
ฒนธรรมให้
มี
ชี
วิ
ต โดยเฉพาะระบํ
าอั
ปสรสราญ ของมหาวิ
ทยาลั
ยราชภั
ฏสุ
ริ
นทร์
ประเทศไทย และในประเทศกั
มพู
ชาพบระบํ
าอั
ปสรา เขมร เท่
านั
้
นเนื่
องจากประเทศกั
มพู
ชาย ั
ง
กํ
าหนดการแสดงจากรั
ฐเป็
นที่
ตั
้
ง คื
อ การคิ
ดประดิ
ษฐ์
ท่
ารํ
าต่
างๆ ต้
องผ่
านกระบวนคิ
ดจากระบบรั
ฐ
เท่
านั
้
น แล้
วท้
องถิ ่
นนํ
าไปใช้
ตามรู
ปแบบของรั
ฐกํ
าหนด และเรี
ยกว่
าระบํ
าราชทรั
พย์
เป็
นการขยาย
ลงสู
่
ชุ
มชนในแนวดิ
่
ง ส่
วนในประเทศไทยการคิ
ดประดิ
ษฐ์
ท่
ารํ
าท้
องถิ
่
นโดยนั
กนาฏยประดิ
ษฐ์
ที่
อยู
่
ในภู
มิ
ภาคต่
างๆ สร้
างขึ
้
นอย่
างหลากหลายตามพื
้
นที่
ที่
มี
อารยธรรมขอมปรากฎอยู
่
เป็
นส่
วนใหญ่