Page 175 - งานวิจัย - www.culture.go.th/research

๑๖๕
เพี ยงพอแล้ว ผู้เกี่ยวข้ องส่วนใหญ่จึงให้ข้อเสนอแนะแนวทางการอนุรักษ์ลิ เกซึ่งถือเป็นวิธี การสําคัญที่ จะทํา
ให้ลิเกคงอยู่คู่ สังคมไทยสืบต่อไปโดยข้อเสนอแนะมีองค์ ประกอบสําคั ญ ๓ ส่วนได้แก่ คณะลิเก ประชาชน
ทั่วไป และหน่วยงานที่ เกี่ยวข้อง การพัฒนาส่วนใหญ่เป็นเรื่องของคณะลิ เกที่จะพัฒนาตนเองในรู ปแบบ
ต่ าง ๆ สําหรับประชาชนนั้นมีส่วนส่งเสริ มสนับสนุนในด้านการจัดหาลิเกไปแสดงในงานและให้ความสนใจ
ชมการแสดงลิ เกให้มากขึ้น ส่วนหน่ วยงานที่เกี่ยวข้องควรส่งเสริมสนับสนุนในด้ านงบประมาณและเปิด
โอกาสให้คณะลิเกได้นําเสนอผลงานเผยแพร่สู่ ประชาชนอย่างกว้างขวาง ซึ่งถ้าทุกฝ่ ายให้ความร่วมมือกั น
อย่างเต็ มที่ก็จะทํ าให้ลิ เกคงอยู่คู่สั งคมไทยตลอดไป
จากข้อเสนอแนะแนวทางในการอนุรั กษ์และพัฒนาลิ เกที่ผู้เกี่ยวข้องฝ่ายต่าง ๆ ได้นําเสนอใน
การวิจัยครั้งนี้ นับว่าเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสําหรับกรมส่งเสริมวัฒนธรรม รวมถึงหน่วยงานอื่น ๆ ตลอดจน
ศิ ลปินลิเกด้วย เพราะการที่จะอนุรั กษ์ลิเกให้ธํ ารงอยู่ต่ อไปรวมถึงการพัฒนานั้นบุคคลที่เกี่ยวข้องทุกฝ่าย
ต้ องให้ความร่วมมือกั นอย่างจริงจัง ซึ่งข้อเสนอแนะดังกล่าวสอดคล้องกั บกรมศิลปากร (มปป. : ๓๐) ที่
กล่ าวว่า ให้ช่วยกันส่งเสริมด้วยการให้กําลั งใจ การสนับสนุนทางการเงิน วัสดุ อุปกรณ์ และแรงกายเมื่อมี
โอกาส รวมทั้งช่ วยกันเผยแพร่ให้เป็นที่รู้ จัก โดยเฉพาะเยาวชนในชาติควรจะได้ รับทราบเรื่องราวประวัติ
ความเป็ นมา และคุณประโยชน์ของวัฒนธรรมต่ าง ๆ ของไทย นอกจากนี้ยังสอดคล้องกับข้อเสนอของ
วรรณภา พูนพาณิชย์ และคณะ. (๒๕๔๗ : ๙๑ – ๙๒) ที่กล่ าวถึงบทบาทของสถาบันต่าง ๆ ในสังคมไทยที่
มี ต่อการอนุ รักษ์ วั ฒนธรรมว่า ต้องสร้างความรู้ ความเข้าใจ โดยการประชาสัมพันธ์ ทั้งในด้านสื่ อสิ่ งพิมพ์
วิ ทยุโทรทัศน์ การสร้างจิตสํานึกทางการศึกษา การปลูกฝังทัศนคติสํานึกในเรื่องของวัฒนธรรมไทย รวมถึง
การส่งเสริมการเรียนการสอนโดยจัดหลักสู ตรให้มีการจั ดการเรียนการสอนให้ แก่เยาวชนด้วย จากข้ ออเส
นอแนะดังกล่าวพอจะอนุมานได้ว่ าหน่วยงานสําคั ญที่มีบทบาทสําคัญในการที่จะช่วยส่งเสริมสนับสนุนการ
อนุรักษ์ และสืบทอดการแสดงลิเกคือสถานศึกษา
ข้อเสนอแนะ
ข้อเสนอแนะในการนําผลการวิจัยไปใช้ประโยชน์
๑. ผลจากการวิจัยครั้งนี้เป็ นข้อมูลให้ กรมส่งเสริมวั ฒนธรรมนําไปเป็นแนวทางในการอนุ รักษ์
และพัฒนาลิ เกได้อย่ างเป็ นรูปธรรม โดยเฉพาะอย่ างยิ่งควรนําไปจั ดพิมพ์เป็นหนังสื อแล้วเผยแพร่ไปยั ง
สถานศึ กษาและหน่วยงานต่าง ๆ อย่ างกว้างขวางและทั่วถึ งทุกภูมิ ภาค รวมทั้งเผยแพร่ ทางสื่ออิ นเทอร์เน็ต
เพื่ อเป็นคลังแห่งภูมิ ปัญญาและเป็นแหล่งสืบค้นแก่ผู้สนใจต่อไป
นอกจากนี้ ควรนํ าไปเป็นแนวทางในการจั ดตั้ งศู นย์ ข้ อมู ลเกี่ยวกั บลิ เกของสํ านั กงาน
วั ฒนธรรมจังหวัดที่มี คณะลิเกอยู่ในทุกภู มิภาคของประเทศไทย เพื่อให้ สํานักงานวัฒนธรรมจั งหวัดแต่ละ
จังหวัดเป็ นคลังแห่ งภูมิ ปัญญา และเป็นแหล่งสื บค้นแก่ผู้สนใจต่ อไป รวมทั้งขยายเครือข่ายไปยั งศู นย์
วั ฒนธรรมในสถานศึกษาด้วย
๒. ผลจากการวิจัยครั้งนี้เป็นข้ อมูลให้กรมส่ งเสริมวัฒนธรรมนํ าไปเป็นแนวทางในการส่งเสริม
สนับสนุนให้มี การจัดการแสดงลิเกให้ประชาชนได้ชมโดยไม่เสียค่าใช้ จ่าย รวมทั้งสนับสนุนทุนวิจัยด้านลิเก
อย่ างต่อเนื่อง จัดกิ จกรรมการประกวดลิเก รวมทั้ งสนับสนุนบุคคลที่มีผลงานดีเด่นด้ านการแสดงลิเกเพื่อ
ประกาศยกย่ องเชิดชูเกี ยรติ ซึ่ งจะมีผลทําให้การแสดงลิเกและศิลปินลิเกได้รับการยอมรั บ มากขึ้น ทํ าให้
ศิ ลปินลิเกเกิดความภาคภูมิ ใจ เห็นคุณค่าของมรดกทางวัฒนธรรมและเต็มใจที่จะอนุรั กษ์