การศึกษาเรื่อง “สภาพการจ้างชายขายบริการและกระบวนการแรงงานสัมพันธ์” มีวัตถุประสงค์เพื่อตอบคำถามดังนี้ คือ

                (๑) สภาพรายละเอียดเชิงประชากรของชายขายบริการ

                (๒) สภาพการจ้างของชายขายบริการ และ

                (๓) กระบวรการแรงงานสัมพันธ์

                การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยรวบรวมข้อมูลจากเอกสาร การสังเกต และการสัมภาษณ์ จากชายขายบริการ ๑๔ คน จากสถานบริการ ๔ แห่ง มีอายุระหว่าง ๑๘-๒๗ ปี ใช้เวลาในการเก็บข้อมูลประมาณ ๑ ปี

                ผลการศึกษามีดังนี้

                ๑. การตัดสินใจมาเป็นชายขายบริการเกิดขึ้นจากรายได้ที่สูงและรวดเร็ว ชายขายบริการมักมาจากครอบครัวที่ยากจน มีการศึกษาต่ำกว่าระดับปริญญา ชายขายบริการมีการใช้ภาษา ความเชื่อ การดำเนินชีวิตที่แตกต่างจากคนทั่วไป ก่อนมาขายบริการมีประสบการณ์ทางเพศที่หลากหลาย

                ๒. ชายขายบริการทำงานโดยไม่มีสัญญาจ้างหรือข้อตกลงเป็นลายลักษณ์อักษร เป็นเพียงการตกลงด้วยวาจาและรับทราบกันระหว่างนายจ้างและชายขายบริการเท่านั้น สภาพการจ้างของชายขายบริการมีแบบอย่างเฉพาะแตกต่างจากสภาพการจ้างของสถานประกอบการทั่วไป แต่ชายขายบริการไม่มีบทบาทในกระบวนการกำหนดสภาพการจ้าง โดยนายจ้างเป็นผู้กำหนดเพียงฝ่ายเดียวเท่านั้น เพราะฉะนั้นสภาพการจ้างจึงเอื้อประโยชน์ต่อนายจ้างหรือสถานบริการ

                ๓. กระบวนการแรงงานสัมพันธ์ที่เกี่ยวกับการบริหารบุคลากร เป็นหน้าที่ของเจ้าของสถานบริการเนื่องจากไม่มีฝ่ายบุคคลและไม่มีการกำหนดแผนงานหรือนโยบายการบริหารที่ชัดเจน ในกระบวนการสรรหาบุคลากรนั้น พบว่าขั้นตอนในการสมัครเป็นชายขายบริการไม่มีความซับซ้อน แต่มีการคัดเลือกที่เป็นวิธีการเฉพาะผู้ที่ทำหน้าที่คัดเลือกคือ ผู้บริหารสถานบริการ เมื่อเริ่มทำงาน การขัดเกลาเชิงอาชีพจะเกิดขึ้นโดยผ่านตัวผู้บริหาร เพื่อน และลูกค้าที่มาเที่ยว การสิ้นสุดสภาพลูกจ้างมักเกิดขึ้นในรูปแบบของการหยุดหายไปเฉย ๆ ไม่มีการแจ้งล่วงหน้า ขณะที่การไล่ออกเกิดขึ้นน้อยมาก แต่ชายขายบริการมักเปลี่ยนหรือย้ายสถานบริการอยู่บ่อย ๆ