st128 - page 69

50
บทที่ 3
ระเบียบวิ ธีวิจัย
การวิจั ยครั้งนี้เป็ นการวิจัยเชิงคุ ณภาพ (Qualitative Research) มุ่งเน้ นศึกษาการ
จัดการมรดกวัฒนธรรมเรื่ องตานานมัสยิ ดกรือเซะของผู้มีส่ วนได้ส่วนเสี ยในพื้นที่ขั ดแย้ง โดยใช้การ
สัมภาษณ์เชิงลึ กและการสังเกตการณ์เป็ นเครื่องมือในการเก็ บรวบรวมข้อมูล รวมทั้งศึกษาเอกสาร
และงานวิจัยที่เกี่ยวข้องเพื่อใช้ ในการสร้างคาถาม กาหนดแหล่ งข้อมูล รวบรวมข้อมูลและวิเคราะห์
ข้อมู ล ดังนี้
3.1 กำหนดแหล่งข้อมูล
แหล่งข้ อมูลในการศึกษานี้กาหนดตามแนวคิ ดผู้มี ส่วนได้ ส่วนเสี ยในการจัดการมรดก
วัฒนธรรม แบ่งออกเป็น 6 กลุ่ม คื อ 1) ผู้สืบทอดมรดกวั ฒนธรรม 2) บุคคลใน 3) บุคคลภายนอก 4)
ภาครัฐ 5) นักวิชาการสถาบันการศึกษา และ 6) สื่อ (Howard, 2006, pp. 102-146) การศึกษาวิจัย
การจั ดการมรดกวัฒนธรรมในพื้นที่ขัดแย้ง กรณีศึ กษาตานานมัสยิดกรือเซะ ประกอบด้วยผู้ให้ข้อมูล
6 กลุ่ม จานวนทั้งหมด 85 คน รายละเอียดดั งนี้ (ดูรายชื่อภาคผนวก ก)
1. ผู้สืบทอดมรดกวัฒนธรรม (Carriers) ทั้ งหมด 6 คนได้แก่ ประชาชนในพื้นที่หมู่ 3
บ้านกรือเซะที่ ใช้มัสยิ ดกรือเซะเพื่อประกอบศาสนกิจ 5 คน มูลนิธิเทพปู ชนียสถาน
(เจ้าแม่ลิ้ มกอเหนี่ยว) 1 คน
2. บุคคลใน (Insiders) ทั้งหมด 26 คน ได้แก่ ประชาชนในพื้ นที่ตาบลตันหยงลุโละ 6
คน, ผู้มี ส่วนได้เสียกั บตานานมัสยิ ดกรือเซะ 7 คน, อดี ตแนวร่วมขบวนการ BRN
COORDINATE อดีตสมาชิก RKK 5 คน, อดีตแกนนาการชุมนุ มที่มั สยิดกรือเซะปี
พ.ศ. 2533 1 คน, เจ้าอาวาสวัดในชุมชนไทยพุ ทธซึ่งอยู่ใกล้ เคียงกับมั สยิดกรือเซะ 1
รูป, ยุวมัคคุเทศก์ นาชมมัสยิดกรือเซะ 4 คน, กรรมการอิสลามจั งหวัดปัตตานี 2 คน
3. บุคคลภายนอก (Outsiders) ทั้งหมด 18 คน ได้แก่ ผู้แสวงบุญและนักท่องเที่ยวที่ มา
มัสยิ ดกรือเซะ 4 คน, นักท่องเที่ยวที่มาสุสานเจ้าแม่ลิ้ มกอเหนี่ยว นักท่ องเที่ยวใน
งานสมโภชเจ้าแม่ลิ้ มกอเหนี่ยว 5 คน, เจ้ าหน้ าที่องค์กรพัฒนาเอกชน 2 คน,
ประชาชนผู้ ที่มีส่ วนได้ ส่วนเสียกั บตานานมั สยิดกรื อเซะที่อยู่ในพื้นที่ อื่น 6 คน,
กรรมการสมาคมไทยมุสลิมพุทธจีน 1 คน
4. ภาครัฐ (Government) ทั้ งหมด 18 คน ประกอบด้วยเจ้าหน้าที่ภาครัฐฝ่ายปกครอง
ฝ่ายตารวจและทหาร ฝ่ายพลเรือนในระดับท้องถิ่นและระดับจังหวัด ได้แก่