๑๓๗
ลิ
เก ของ นงค์
นุ
ช ไพรพิ
บู
ลย์
กิ
จ เป็
นหนั
งสื
อที่
กล่
าวถึ
งประวั
ติ
ความเป็
นมา วิ
วั
ฒนาการ
ของลิ
เก และลิ
เกประเภทต่
าง ๆ โดยมุ่
งให้
ความรู้
ความเข้
าใจเกี่
ยวกั
บลิ
เกซึ่
งเป็
นศิ
ลปะการแสดงแขนง
หนึ่
งของไทย
ลิ
เกไทย ของ พลาดิ
ศั
ย สิ
ทธิ
ธั
ญกิ
จ เป็
นหนั
งสื
อที่
กล่
าวถึ
งประวั
ติ
ความเป็
นมาของลิ
เก
และการแสดงลิ
เกประเภทต่
าง ๆ
พรเทพ พรทวี
บนเวที
ชี
วิ
ตลิ
เก เรี
ยบเรี
ยงโดย มณี
เทพาชมภู
เป็
นหนั
งสื
อที่
กล่
าวถึ
ง
ชี
วประวั
ติ
และผลงานการแสดงลิ
เกของพรเทพ พรทวี
โดยกล่
าวถึ
งชี
วิ
ตตั้
งแต่
วั
ยเด็
ก การเริ
่
มต้
นสู่
อาชี
พ
การแสดงลิ
เก การสร้
างผลงานด้
วยความสามารถและมี
ใจรั
กในการแสดง จนกระทั่
งเป็
นศิ
ลปิ
นลิ
เกที่
มี
ชื่
อเสี
ยงในปั
จจุ
บั
น
เล่
าขานตํ
านานลู
กท่
าเรื
อ เรี
ยบเรี
ยงโดย มณี
เทพาชมภู
เป็
นหนั
งสื
อที่
กล่
าวถึ
งชี
วประวั
ติ
และผลงานการแสดงลิ
เกของดวงแก้
ว ลู
กท่
าเรื
อ โดยกล่
าวถึ
งชี
วิ
ตตั้
งแต่
วั
ยเด็
ก การเริ่
มต้
นสู่
อาชี
พการ
แสดงลิ
เก การสื
บทอดศิ
ลปะการแสดงลิ
เกจากจํ
าเนี
ยรน้
อย ลู
กท่
าเรื
อ ผู้
เป็
นพ่
อ มาสู่
รุ่
นลู
กของตนเองคื
อ
ศรราม น้ํ
าเพชร
ลิ
เก...ชี
วิ
ต ไชยา มิ
ตรชั
ย เรี
ยบเรี
ยงโดย รั
ชนี
เที่
ยงธรรม เป็
นหนั
งสื
อที่
กล่
าวถึ
งประวั
ติ
ชี
วิ
ตของไชยา มิ
ตรชั
ย ตั้
งแต่
วั
ยเด็
ก จนกระทั่
งกลายมาเป็
นพระเอก ผู้
มี
ความสามารถและมี
ชื่
อเสี
ยงเป็
นที่
รู้
จั
กของประชาชนทั้
งประเทศ
๕.๔ งานวิ
จั
ย วิ
ทยานิ
พนธ์
สุ
ริ
ยา สมุ
ทคุ
ปติ์
และคณะ (๒๕๔๑)
ศึ
กษาวิ
จั
ยเรื่
อง “แต่
งองค์
ทรงเครื่
อง : “ลิ
เก” ใน
วั
ฒนธรรมประชาไทย”
รุ่
งนภา ฉิ
มพุ
ฒ (๒๕๔๒) ศึ
กษาวิ
จั
ยเรื่
อง “ลิ
เกในจั
งหวั
ดพิ
ษณุ
โลก”
เฉิ
ดฉั
นท์
ดอกแก้
ว (๒๕๔๓) ศึ
กษาเรื่
อง “การวิ
เคราะห์
เนื้
อหาของลิ
เกลู
กบท”
สุ
กั
ญญา สมไพบู
ลย์
(๒๕๔๓) ศึ
กษาเรื่
อง “สั
ญนิ
ยมในสื่
อการแสดงลิ
เกยุ
คโลกาภิ
วั
ตน์
”
ศิ
ริ
นทร์
ใจเที่
ยง (๒๕๔๔) ศึ
กษาเรื
่
อง “ลิ
เกเอ็
นจี
โอ กรณี
ศึ
กษากลุ่
มละครมะขามป้
อม”
นิ
รมล เจริ
ญหลาย (๒๕๔๗) ศึ
กษาวิ
จั
ยเรื่
อง “ชี
วประวั
ติ
และกระบวนท่
ารํ
าลิ
เกของทอง
เจื
อ โสภิ
ตศิ
ลป์
”
ฐปนรรฆ์
ตั
นสกุ
ล (๒๕๔๗) ศึ
กษาวิ
จั
ยเรื่
อง “อาชี
พลิ
เกในอํ
าเภอบ้
านโป่
ง จั
งหวั
ด
ราชบุ
รี
”
กรองแก้
ว แรงเพ็
ชร์
(๒๕๔๙) ศึ
กษาวิ
จั
ยเรื่
อง “องค์
ประกอบการแสดงลิ
เกคณะพรเทพ
พรทวี
” ว่
า เพลงรานิ
เกลิ
งเป็
นผลงานที่
ดี
ต่
อการดนตรี
ไทย และควรค่
าแก่
การอนุ
รั
กษ์
สื
บไป
กนิ
ษฐา เทพสุ
ด. (๒๕๕๐) ศึ
กษาเรื่
อง “การปรั
บประสานสื่
อพื้
นบ้
านลิ
เกผ่
านทางสื่
อ
โทรทั
ศน์
: กรณี
ศึ
กษารายการลิ
เกรวมดาวดารา ทางสถานี
วิ
ทยุ
โทรทั
ศน์
กองทั
พบก ช่
อง ๕”
พั
นทิ
พา มาลา และคณะ (๒๕๕๒) วิ
จั
ยเรื่
อง “การถ่
ายทอดภู
มิ
ปั
ญญาท้
องถิ่
น :
กรณี
ศึ
กษาศิ
ลปิ
นพื้
นบ้
านสาขาศิ
ลปะการแสดงลิ
เก จั
งหวั
ดพระนครศรี
อยุ
ธยา”